|
07:30 Wakker. Ik besluit weer een wandeling te maken in het opkomende zonnetje. Het is vandaag een rustdag, ik heb niets op de planning staan. Na de wandeling - laatste stukje berg op is altijd het zwaarst - neem ik een douche en een ontbijt. Dan is Tolis ook alweer van de partij met een koffie.
Ik besluit een scooterritje te maken en rijd eerst richting Anthousa. Dan via een omweg naar de zuidkant van Parga waar ik bij de loungebar neerstrijk. Leesboek heb ik bij mij, dus ik vermaak mij wel. Dan voel ik toch mijn ogen weer trekken. Ik heb de scooterrit zonder zonnebril gemaakt omdat het niet volledig zonnig is. Maar met zon trek je toch blijkbaar veel met je ogen. En dus ga ik op huis aan en ga lekker op bed nog wat liggen lezen totdat mijn ogen het winnen en ik in slaap val.
Als ik wakker word is het alweer 18:00. Ik heb Tolis een paar keer langs horen lopen, hij is onrustig en wil graag mijn gezelschap en het hebben over zijn website. Maar ik heb tegen hem gezegd dat dit morgen gaat gebeuren en dat we enkel vanavond alvast een selectie uit de foto's gaan maken. Daarvoor drentelt hij dus al heen en weer maar ik laat hem nog even drentelen en blijf uitgestrekt op bed liggen. Even terug op aarde komen.
Dan is het toch tijd en loop ik met hem de foto's door en de wensen die hij heeft. Het valt mee maar hij wil graag een paar aanpassingen. Voor mij niet veel werk en voor hem een groot plezier en mij levert het vast wel weer een goed prijsje voor mijn verblijf op.
Dan is het avond en ga ik natuurlijk weer bij Sakis eten. Ik blijf lekker lang natafelen met Vangelis en Dimitris, Sakis en Maria en Jorgos de kok. Iedereen strijkt wel even aan mijn tafeltje neer voor een gesprekje. Dan ga ik richting centrum en tot mijn verbazing vertelt Tolis dat hij bij Sail In zit. Daar komt hij eigenlijk nooit. Maar hij zit er met de man van de telefoonshop, die een pitbull heeft (nu niet bij zich). Zij willen na 1 drankje vertrekken maar ik blijf hier. Ik vind het hier gezelliger dan in de bars beneden, helemaal omdat Tolis toch enkel zakelijk met die man zit te praten.
Kretenzer-Anna loopt hier nu in de bediening. Ik noem haar zo om onderscheid te maken met de massage-Anna van afgelopen middag. Ik zit een tijdje met Stefanos te praten en word door Kretenzer-Anna keurig van nieuwe drankjes voorzien. Ik ontmoet ook een Duits stel wat net is aangekomen. Zij, Brigitte, heeft jaren in Athene als au-pair gewerkt en praat dus beter Grieks en Engels dan haar man Dittmar. Het is een goede gozer maar ik moet toch wel steeds aan Alo Alo denken (se Germans sit not win se war withs my little tank). Maar gezellig is het wel en we wisselen veel ervaringen over Griekenland uit. Ongemerkt is het 4:45 geworden en de bar zo goed als leeg. Ze willen sluiten en wij vinden het ook wel welletjes. Ik krijg nog een zoentje voor het slapen gaan van Kretenzer-Anna en rijd dan naar huis. Om 05:15 sluit ik mijn luiken.
|
