|
08:00 De kerkklok begint te slaan want deze week is de kerkdienst in Ano Pedina. Ik heb een beroerde nacht achter de rug. Veel hoesten, raam open voor wat frisse lucht, dat wordt weer te koud, dus raam dicht en de volgende hoestbui. Ik heb een droge en zere keel en mijn lijf voelt alsof er een truck overheen gedenderd is.
Hoewel de zon er meer doorheen komt is het behoorlijk fris buiten. Ik eet dus binnen mijn ontbijt op nadat ik eerst een kruidenthee van Rita heb gehad. Die lieve schat is zeer bezorgd over mij want ik ben stiller dan normaal. Als er een plek is in Griekenland waar ik met ziekte in goede handen ben, dan is het wel in Ano Pedina.
Na het ontbijt ga ik even op het bankje in de zon zitten. Dat voelt lekker aan! Ik besluit toch even naar de kerk te gaan. Mocht ik echt een hoestaanval krijgen dan vlucht ik wel weer snel naar buiten. Het bezoekersaantal is gering en niemand kijkt er van op als je in een Griekse kerk binnenkomt halverwege de mis, of weer vertrekt.
De mis geeft mij blijkbaar zoveel rust dat ik enkel een klein kuchje produceer. De kaarsjes branden en ik hoop dat mijn wensen vervuld worden (ik wens voor anderen, niet voor mijzelf). Ook Rita en Yiannis komen om beurten even de mis bijwonen. Er zijn tenslotte andere gasten te verzorgen en dan kan je niet weg voor een hele mis.
Ik verlaat de kerk weer en krijg prompt een hoestbui. Ik vlucht naar binnen bij Porfyron en ga met mijn leesboek op de bank zitten. Nog een thee en een bruistablet van Rita. Al lezend en surfend op het internet verstrijkt de zondag. Het is tenslotte toch een rustdag. Een klein slaapje maar ik hoor wel dat het regent. En inderdaad hebben we een bui gehad. Nog meer afkoeling, dat is niet de bedoeling.
Het avondeten gebruik ik ook weer binnen. Vanwege de interne strijd ben ik vermoeid en ik voel dat mijn ogen dicht willen vallen. Ik wens daarom iedereen om 23:00 een goede nacht en hoop die zelf ook te krijgen. Niet veel later sluit ik mijn luiken.
|
