09:00 Goed geslapen en dat doet al veel goeds. Ik voel dat ik aan de beterende hand ben. Nog steeds wel wat hoesten maar niet meer van die hoestbuien waarbij alles je zeer gaat doen. En ik heb geen kouderillingen meer gehad. Maar ik zal zeker nog geen marathon gaan lopen.
Ook vandaag blijf ik rustig in de buurt van het hotel. Een kruidenthee hier, wat zuigsnoepjes daar en zorgen dat ik energie opbouw. Want ik wil vanavond wel Yiannis vergezellen naar Igoumenitsa om zijn zonen op te halen. Die vliegen vanuit Nederland naar Corfu en hebben de boot van 23:30 naar het vaste land.
Yiannis heeft boodschappen gedaan en bezweert mij dat ik met hun mee moet doen aan de middagmaaltijd. Normaal hou ik het bij een klein hapje maar dit mag ik niet missen, volgens hem. En hij had gelijk want er verschijnen verse inktvisringen die hij niet gefrituurd heeft maar op de grill heeft bereidt. Ja, die man weet voedsel tot een hogere macht te verheffen! Maar ik vraag Rita wel om mij dan vanavond geen grote maaltijd voor te schotelen, ik heb kilo's genoeg.
De middagrust is lekker en ik hou een lange rust. Het gaat met de minuut beter en vanavond (of beter gezegd: vannacht) wordt het laat. Toch besluit ik Yiannis wel te vergezellen. De rit over de snelweg is saai en hij heeft er ook al een werkdag op zitten en ik zou niet willen dat hem iets overkomt doordat hij in slaap sukkelt.
Er zijn nieuwe gasten binnengekomen en een koppel wist al dat ik er was want ze herkende de auto. Het zijn Han en Mieke die ik hier twee jaar geleden heb ontmoet. Ze komen weer 2 nachten hier slapen vanuit Parga en hebben nu de Zuid-Afrikaanse Jennifer meegenomen. Tevens is er nog een ander stel binnengekomen. Karel, een architect in ruste, met zijn vrouw Babs en hun vriend en ex-collage Han. We hebben nu twee keer een Han. De Han die ik al kende doop ik Han-2 en de nieuwe Han wordt Han-1 (genummerd op basis van leeftijd, oudste eerst). Han-2 helpt Karel met het bouwen van een huis op Corfu. Ze werken graag met hun handen en Babs zorgt voor het interieur en dat beide mannen rustig blijven.
Het is een gezellig stel en het wordt dan ook een gezellig avond. Je hebt met gasten nu eenmaal een klik of niet en met deze gasten heb ik dat. Mitoula heeft meteen innige vriendschap gesloten met Jennifer, Han-2 is paparazzo eerste klas (hele mooie foto's) en Mieke geniet. En Karel, Han-2 en Babs doen niet daar niet voor onder qua genieten.
Om 23:30 is iedereen bezig de avond te beëindigen maar ik ga dus nog even door. Ik stap met Yiannis in hun auto en we rijden naar Igoumenitsa. Ik mag Yiannis heel graag en ik zit dus gezellig met hem over van alles te praten. Niet continue maar genoeg om de saaie rit aangenaam te laten verlopen. Want zeker in de lange tunnels waarbij de lichtjes in een vast tempo langs flitsen, kun je zo in slaap sukkelen. Vandaar dat ik vaak wat harder rijd zodat het een lange streep is.
Het is 0:55 als we bij de haven van Igoumenitsa parkeren en op zoek gaan naar iemand die ons kan voorzien van koffie. Helaas is alles gesloten en kunnen we enkel bij een bijna sluitende taverna nog wat flesjes water scoren. We zien de veerboot al naderen en om 01:15 komen de zonen dan van de laadklep gelopen. Staas en Kymon begroeten eerst hun vader in het Grieks en dan mij in een mengelmoes van Grieks en Nederlands omdat ik dat ook bij hen doe. Snel laden we de bagage in de auto en dan gaat de rit weer terug. Onderweg praten ze eerst veel met Yiannis en dat gaat vaak in een rap tempo zodat ik niet alles kan begrijpen. Maar dat hoeft ook niet altijd. Maar daarna schakelen ze over in het Nederlands om met mij te praten.
We stoppen nog even in Ioannina omdat de jongens nog wel trek hebben in een sandwich. Ik zit nog vol van de maaltijden en bedank dus vriendelijk. Dan gaat de rit verder en bereiken we om 02:50 Ano Pedina. Het hotel zit bijna vol en komend weekend helemaal vol. Vandaar dat de jongens de eerste nachten bij iemand anders aan het begin van het dorp slapen. Daar worden ze dan ook afgezet en vertrekken Yiannis, de bagage en mijn persoon daarna snel richting Porfyron en ons bedje. Het wordt een kort nachtje. Om 03:30 sluit ik mijn luiken.
|