|
08:15 Wakker na een heerlijke nacht. Zelfs Rita kijkt er van op hoeveel ik opgeknapt ben. Ik heb weer praatjes. Na het ontbijt vertrekken Han02, Mieke en Jennifer terug naar Parga. Ik wil naar Papingo om daar in de poelen met bergwater te plonzen. Yiannis geeft echter aan dat ik even met Rita moet overleggen want ze willen vanmiddag uiteten gaan met mij erbij. Ik hoor van Rita dat ik om 13:30 weer thuis verwacht wordt, het is nu 11:15 dus dat wordt een kort bezoek.
Maar toch rijd ik er naartoe, het is een slingerachtige rit van iets meer dan 30 minuten. Onderweg zie ik het oudere echtpaar wat in het hotel verblijft. Ze zitten heerlijk in de schaduw te lezen op stoeltjes die ze in Griekenland hebben gekocht en die ze ieder jaar in de kelder van Porfyron mogen opslaan. Het is mooi om te zien hoe ze er op hun oude dag nog zo van genieten.
Ik zit heel even op de rand van de poel met de beentjes in het water. Om mij nu er helemaal in de dompelen kan wel maar tijd om lekker op te drogen ontbreekt. Dus besluit ik morgen, voordat ik naar Naousa ga, hier weer heen te gaan en er dan wel in het zwemmen. Ik rijd nu even terug naar Papingo en loop er nog wat rond om plaatjes te schieten. Dat had ik hier in de omgeving meer willen doen maar de verkoudheid heeft anders beslist.
En dus ben ik 13:20 weer terug en hoor ik dat ook Lena en de jongens mee gaan. Leuk! We vertrekken naar Kalpaki en naar het restaurant waar ik vaker met Yiannis en Rita ben geweest. Zelfs onder de bomen is het wat drukkend warm en er zijn ook veel insecten. Vooral de benen van Rita moeten het ontgelden door deze stekende bende maar een tak van een walnotenboom met wat bladeren lijkt de stekende bende verwijderd te houden van ieders been.
Er komt paidakia op tafel, altijd weer zo lekker hier. En het is een gezellige maaltijd met een gezellige familie (en de daarbij behorende semi-dochter Lena). Als de jongens lachen is het bijna alsof je Beavis en Butthead hoort lachen en dan kun je het niet laten om zelf ook minimaal een glimlach te produceren.
Na de maaltijd rijden we nog even naar een bedrijf wat twee dingen doet met het overvloedige bergwater, namelijk vissen kweken (forel voornamelijk) en kleden wassen. Daar gebruiken ze verschillende bassins voor die keurig van elkaar gescheiden zijn. Yiannis komt hier een lading rivierforel halen die al levend in een plastic zak gedaan worden en dan in de auto meegenomen worden. Een spartelende plastic zak. Ik maak duidelijk dat ik nu prima gegeten heb en vanavond slechts een kleine maaltijd wil hebben. Voor Han-1 zal hij toch ook iets anders moeten maken want die houdt ook niet van vis.
Thuis gekomen zoeken Rita en Yiannis nog snel even hun bedje op terwijl de jongens de wacht houden. Ook ik ga even plat maar niet voor heel lang want uitgerekend toen we uit eten waren kreeg ik een sms van het werk. Alsof ze het weten of ruiken. Na het slaapje blijkt het ook weer een gevalletje eigen schuld te zijn. Ik help daarna Rita nog even met een paar ict zaakjes en ondertussen druppelen de gasten weer binnen van een dag buitenshuis.
Ik maak mij echter wel zorgen om Rita en Yiannis. Ik hoor Yiannis in de keuken een niesaanval krijgen en Rita loopt af en toe verdacht te kuchen. Ik hoop echt niet dat ik ze aangestoken heb! Zij beweren beide dat het wel meevalt, maar ik vertrouw het toch niet helemaal, maar kan er niets aan veranderen.
De maaltijd bestaat ui de bewuste rivierforel en wordt door de gasten smakelijk verorberd. Ik hou het bij een salade en een stukje Metsovoni, daar heb ik meer dan voldoende aan want ik zit nog vol van de heerlijke middagmaaltijd. Het zijn weer gezellige gesprekken en er heerst een gemoedelijk sfeertje.
Om 23:30 is bijna iedereen naar zijn of haar bedje, enkel Han-1 en ik zijn er nog. Maar ik vertrek ook naar bed, lig nog even te lezen maar sluit om 0:30 mijn luiken.
|
