|
08:30 Als ik mij voor het ontbijt meld ontdek ik dan Yiannis pijn in zijn keel heeft. Ik leef met hem mee en weet dat hij het niet zo kan uitzoeken zoals ik want de komende dagen is het hotel vol en zal hij het druk hebben. Wel een geluk dat de jongens flink kunnen helpen met de bediening. Ik repareer nog een klein puntje op het werk en hef daarna mijn kantoor op. Zoals jullie hebben kunnen lezen is het er niet van gekomen om een update op de site te zetten. Morgen moet ik enkel toch bijtijds online zijn want ze gaan een nieuwe elektriciteitskabel leggen op het werk en daarvoor moeten alle servers plat. Dan zal ik ook het verslag maken.
Nu pak ik de spullen in en verlaat de kamer. Ik hoor Karel, Babs en Han-1 achter Yiannis aan lopen richting het nieuwe huis. Karel was heel benieuwd en de blik en inzichten van een architect zijn nooit weg. Karel komt enthousiast terug maar beseft terdege dat er nog een flinke klus (met bijbehorende kosten) in het verschiet ligt. Daarna nemen ze afscheid want ze vertrekken weer terug naaar Corfu.
Yiannis vertrekt niet veel later want hij moet boodschappen doen bij de groothandel voor de komende drukke dagen. Ik neem afscheid van deze goede vriend en wens hem het allerbeste. Ik zie aan zijn blik dat hij mij ook gaat missen en we houden het dus kort. Als daarna ook de jam en de laatste spullen in de auto zitten, roept Rita de jongens en Lena voor een koffiepauze. Nog even zitten we bij elkaar en dan is het moment van afscheid nemen echt genaderd. Ik geef Lena nog wat extra en wens haar alle goeds, dan schud ik de jongens de hand en als laatste een dikke knuffel voor Rita. Ik bedank haar voor alle goede zorgen, de gastvrijheid en het thuisgevoel. Ze loopt mee naar de auto waar ik haar nogmaals bedank. Zij zwaait mij ook uit totdat we elkaar niet meer zien.
Het is 12:10 als ik Ano Pedina verlaat en nog voor dat de klok 1 uur heeft kunnen slaan heb ik mij al even laten wennen aan het frisse bergwater en plons ik er daarna helemaal in. Dat is toch best fris maar wel heel verkwikkend. Want de zomer is nu echt begonnen en in de auto hangt een fikse warmte. Na nog een duik laat ik mij in het zonnetje opdrogen.
Dan gaat het richting auto en richting Kalpaki en dan Ioannina. Onderweg stop ik om de tank vol te gooien en om een sandwich te halen. Die eet ik op terwijl ik op de snelweg zit die mij richting Thessaloniki voert. Het is bekende weg en het gaat voorspoedig. Toch is het ongewoon druk op de weg (in Nederrland zou je dit rustig noemen) totdat ik bedenk dat het dit weekend Grieks Pinksteren is. Dat wordt niet uitgebreid gevierd maar toch zullen er wat Grieken op uit trekken voor een korte vakantie.
Het is 16:40 als ik mijn auto voor het hotel in Naousa stil zet en begroet wordt door Dimitra (Toula). Ze vertikt het nog steeds om Engels met mij te praten, ook omdat ze er niet goed in is. Al snel zit ze lekker in het Grieks te babbelen en probeer ik, met een frappee in de hand, er wijs uit te worden. Maar dat lukt vaak prima. De oudste van haar, Mara, is op kamp in Chalkidiki, samen met nog wat andere kinderen van de familie. Maar alles gaat goed met de familie behalve dat een hagelbui een week geleden een groot deel van de perzikenoogst heeft vernield en vele bomen dusdanig beschadigd heeft dat ze de komende 2-3 jaar geen vrucht zullen dragen.
Hierna breng ik wat spullen naar kamer 20, installeer de ventilator (weer meegebracht) op de oude airco en laat beiden de kamer goed koelen. Dan ga ik naar beneden en zit even op het terras te lezen als Toula zegt dat ze vertrekt. Het dringt niet meteen door maar dan besef ik dat er iemand anders achter de balie moet zitten. En ik wil wel een biertje dus loop ik naar binnen en ontdek Nikos. Die is net zo verbaasd om mij te zien en niet veel later komt ook Katharina binnenlopen. Beiden zijn blij mij te zien en Katharina zegt niets over de bus koffie die ik vorig jaar achterliet. Ze is dus ook niet kwaad op mij en dat scheelt weer want Griekse vrouwen kunnen echte furies zijn.
Al snel zit ik met Nikos aan het bier en praten we elkaar bij. Dit keer in een mengeling van Grieks en Engels. Dan komt ook zoontje Jorgos erbij. Dochter Eliza zit ook in Chalkidiki op kamp. Ik ga na het biertje nog even op bed liggen maar dan is het etenstijd. Ik merk dat het afgekoeld is tot een redelijk aangename 26 graden en loop naar mijn favoriete restaurant. Dimitris verwelkomd mij hartelijk, Athina is er helaas niet. Ik eet er weer smakelijk terwijl ik ook weer lekker mensen zit te kijken. Want het is lekker druk op straat. Moeders komt uit de keuken en begroet mij ook.
Na de smakelijke maaltijd en het toetje bij de rekening loop ik op mijn gemak terug naar het hotel. Omdat het nu licht stijgend is merk ik daarna dat ik de warmte toch niet geheel gewend ben. Zwetend kom ik terug bij het hotel. Katharina zit achter de balie en ik vertel haar dat ik morgenochtend aan het werk moet. Dat is natuurlijk geen probleem. Ik vraag of ze de airco aan wil laten want die heeft ze nog wel eens in de nacht uitgezet.
Op de kamer is de temperatuur ondertussen aangenaam en na een lekkere koele douche lig ik op bed nog even te lezen alvorens ik om 0:15 mijn luiken sluit.
|
