|
08:00 Voor de wekker ben ik al wakker. Ik rek mij nog even uit en geniet van de laatste ochtend op Thassos. Ik heb gisteren al wat spullen opgeruimd en ga daar nu mee door. Ik smeer nog wat boterhammen voor onderweg want het is een rit van bijna 5 uur naar Kalambaka en de Meteora kloosters. Elsbeth hoeft niet weg, dus kan ik nog even de auto in de garage zetten en de spullen inladen.
Dan een ontbijt en daarna een plons in het zwembad. In Kalambaka heb ik noch zwembad noch zee en ik verwacht dat het aardig warm gaat worden. Dus geniet ik er nu nog even van. Ook Noortje meldt zich aan het zwembad, ze hoeft vandaag pas om 12:00 te beginnen. Ik besluit niet meer langs Ammos bar te gaan voor een koffie.maar de boot van 12:00 te gaan halen. Dus laat ik mij opdrogen, pak de laatste spullen in en sta nog even met Elsbeth te praten. En net als ik afscheid neem komt Noortje ook binnen van het zwembad. Ik bedank Elsbeth weer voor het geweldige verblijf en de genoten gastvrijheid. En ik bedank Noortje voor de gezelligheid en wens haar nog een goed verblijf op dit heerlijke eiland.
Uitgezwaarid door beide dames - ze wilden er zeker van zijn dat ik vertrok - rijd ik de auto richting boot. Even een ticket kopen en niet veel later de boot op. De overtocht wordt al lezend in de auto doorgebracht en op het vaste land wordt een stevige koers gezet richting snelweg. En op de snelweg gaat het tempo nog verder omhoog en ga ik richting Thessaloniki.
Daar in de buurt aangekomen zie ik donkere wolken samenpakken en ik ben Thessaloniki net voorbij als een bui zich explosief boven de snelweg leeg laat lopen. Wat een water ineens! Het tempo gaat er dus ook rap uit want de wegen zijn hier niet gebouwd op veel water. Maar gelukkig duurt het niet heel lang en gaat de zon weer schijnen. Toch krijg ik onderweg nog twee van zulke wolkbreuken. Het weer is echt anders dit jaar.
Ik rijd Veria voorbij, ben ik daar niet laatst nog geweest richting Naousa? Het lijkt al tijden geleden. Nu klim ik via de snelweg weer de bergen in. Bij Grevena neem ik de afslag en is het nog ca 60 kilometer binnendoor richting Kalambaka. Ik zet de Tom Tom voor de zekerheid wel even aan maar ik heb deze weg eerder gereden. Daar stop ik ook nog even om de benen te strekken, een boom van water te voorzien en wat te drinken en de boterhammen naar binnen te werken.
Dan gaat de rit verder en kom ik om 16:45 in Kalambaka aan bij hotel Kosta Famissi. Achter de balie geen Charlies maar wel iemand die weet dat ik kom en mij de sleutel van kamer 110 overhandigd. Ik probeer even het bed uit, dat gaat uitstekend. Daarna is het tijd voor een koffie op het bekende pleintje van Kalambaka. Terwijl ik daar zit zie ik de kloosters omgeven door een partij donkere wolken waaruit regen valt en af en toe een lichtflits. Het bereikt Kalambaka bijna maar zet niet door.
Terug op de hotel kamer eet ik de resterende boterhammen en hoor ik dan toch een onweersbui losbarsten. Ik lig dan lekker languit te lezen en hou dat nog wel even vol. Ook probeer ik de internetverbinding en merk dat die het nog steeds goed doet hier. Er is een groep jonge Amerikanen in het hotel en die bouwen een flink feestje in de lobby. Ik lig er net boven en kan dus meegenieten. Ook hoor ik ze de gangen onveilig maken. Maar ik moet ze wel nageven, het feestje eindigde om 23:30 en het was nog even onrustig in de gangen maar voor middernacht is het compleet stil. En zo is de avond verstreken en sluit ik om 0:15 mijn luiken.
|
