|
08:15 Ben ik wakker en al vrij snel beneden. Niki staat de ontbijttafels nog te dekken en dus wacht ik op het terras. Zonder iets gezegd te hebben krijg ik van haar een eerste freddo. Vandaag had ik eigenlijk een ritje naar Damouchari willen maken maar ik besluit dat morgen te doen. Het is een ommetje van 1 uur en ik heb morgen toch tot 21:00 de tijd om bij de boot naar Kreta te komen.
En dus eet ik een ontbijtje, parkeer mijn auto onder de bomen (is een plaatsje vrijgekomen) en installeer mijn laptop op het terras. Even het werk checken, de verbinding is nu goed. Daar is geen paniek en dus ga ik eerst aan het verslag werken. Ik heb jullie, lieve platschermlezertjes, wel weer laten wachten op een update. Maar goed, het moet wel leuk blijven.
Onder het genot van diverse freddo espresso wordt dag na dag in digitale informatie omgezet wat aan jullie weer als leesbare tekst - althans dat hoop ik - getoond wordt. Ondertussen is ook de tweede poging op zwaardvis mislukt. Een verschil in interpretatie van het woord middag in het Engels (en zoals wij het ook gebruiken) en het Griekse woord. Die hebben een woord voor 12:00-15:00 en een woord voor 15:00-19:00. En dus gingen we de fout in. Het blijkt dat de visser nog op zee is en geen zwaardvis voor 15:00 kan leveren. Even later hoor ik van Kostas dat hij sowieso geen zwaardvis heeft gevangen. Het heeft niet zo mogen zijn.
Ik ben nu bij met het verslag, heb de repeater net nog even een betere plek gegeven en ga zo de site updaten. Daarna een tosti en dan even aan het werk (ik zit er nou toch). En dan ga ik toch echt aan het eind van de middag de zee in. Morgen dan op mijn gemak richting de boot die mij naar Kreta voert. Twee nachten in Chania (om die plaats eens goed te verkennen) en dan naar mijn vrienden in Malia. De volgende update zal vanuit Malia komen, heb (weer) geduld...
En ja hoor, dan wordt eindelijk het strand van Kala Nera bezocht. Het is een kiezelstrand wat ik altijd iets minder vind. Mijn voeten vinden de (massale) druk die dan op een paar steentjes uitgeoefend wordt toch iets minder. Maar goed, je duikt zo snel mogelijk het zilte nat in en dan gaat het prima. De zee is heerlijk verfrissend, ook omdat er uit de bergen wat ondergrondse stroompjes water hier onder water uitkomen.
Daarna laat ik mij lekker opdrogen terwijl de DJ probeert de sfeer erin te krijgen en te houden. Lekkere strandmuziek, dus dat komt wel goed. Op de kamer wordt er dan een douche genomen en de avond kan daarna wel beginnen. Die begint natuurlijk bij Paris. Ik heb een tafeltje vlak bij de zee, heb al snel mijn tsipouro te pakken en niet veel later zit ik heerlijk te eten. Na het eten maak ik snel het tafeltje vrij en ga onder het afdak zitten. Lekker kijken naar alles wat er langs komt.
Maar aan al het goede komt een eind en ik moet dus afscheid nemen van Christos en Paris. Het zal wel goed komen met ze. Ze werken hard ervoor en ze hebben de juiste instelling waardoor gasten vaak en graag terug komen. Ik loop terug naar het hotel waar ik van Kostas een biertje krijg. Ik had van Christos al gehoord dat er morgen een staking is en dat misschien de veerboot naar Kreta niet zal afvaren. Kostas beaamt dat en zegt dat ik morgen beter eerst kan bellen voordat ik de 450 kilometer ga rijden. Ze hebben een kamer voor morgennacht, dus dat alternatief is er. Maar op internet staat niets bij Minoan Lines en ook op andere sites wordt gezegd dat de veerboten gewoon afvaren. Enkel openbare diensten en vooral in Athene gaan plat.
De nacht begint al terwijl ik praat met een Duits koppel wat met de auto is gekomen maar enkel in Kala Nera is geweest. Toch wel een folder van Ano Pedina overhandigd, je weet maar nooit. Ze gaan morgen via Igoumenitsa weer terug naar huis. Het is een lekkere zwoele nacht maar toch is het voor mij om 02:00 wel luiken sluiten.
|
