Reisverslag  Dag 57 - Zaterdag 20 Juli 2013

 

07:00 Wakker. Ik hoor dat Alla al bezig is met het grasveld buiten. Ik loop even later naar beneden en begroet haar. Doordat de rest van de gasten nog slapen houdt ze haar volume laag wat mij ook zeer welkom is. Ik loop door naar de supermarkt waar ik, net zoals zaterdag des morgens in Nederland, wacht op de ontsluiting van de supermarkt (Jenny is mis je!). Snel daarna heb ik mijn boodschappen gedaan want ik moet nu zelf voor een ontbijtje zorgen.

Na het ontbijt ben ik nog even mij aan het verlichten (wat zeg ik dat toch netjes) als er op de deur geklopt wordt. Het blijkt Mike te zijn en die zal toch even moeten wachten tot mijn broek niet meer op mijn enkels hangt. Maar dan kan ik hem ook begroeten en sta even met hem te praten. Hij moet verder en ik spreek af dat ik vanavond bij de minigolf nog even langskom.

De dag zal in het teken staan van vriendenbezoek. En ook zoals in Nederland ga nu naar een boekhandel (Peter ik mis je!). Pellagia verwelkomt mij hartelijk en al snel zitten we over van alles en nog wat te praten. Ook haar ouders komen langs en dan ook haar zoons. Wat zijn die het laatste jaar gegroeid! Ik had al foto's op facebook gezien, maar nu in het echt kan ik ze bijna in hun ogen kijken. Beide boys zijn nog niet uitgegroeid, dus die worden wel iets groter dan dat ik ben.

Dan is het tijd voor het volgende station en dat is Greg bij het appartement Sarpidon, vol gekke Engelsen. Hij past er nog steeds prima bij en we beginnen ons kleurenspel al snel maar er zijn minder meiden dan vorige week. Hij liegt niet want ik krijg foto's te zien van wel hele leuke souvenirs. Ik eet daar een tosti terwijl we verder kijken naar ontwakende Engelsen. Grote lol hebben we om een Engelse jongen die gisteren straalbezopen zijn koffer heeft gepakt (wilde naar huis) en naar een ander hotel is gelopen en daar zijn koffer heeft achtergelaten. Hij weet echter niet meer waar en de beschrijving "het heeft een witte stoep" geeft weinig duidelijkheid. Dat hebben ze hier bijna allemaal.

Het volgende wat ik gedaan heb is de was opgehaald en weggebracht naar de wasserette. Die kan ik rond 19:00 weer ophalen. Dan door naar scooterverhuurster Stavroula. Ik zit daar een tijdje samen met haar man te praten. Ik moet zeggen wanneer ik een keer met hun wil gaan eten want ik ben al zolang hun vaste klant. Vanavond is het echter Cretan Family. En nu wil ik enkel naar bedje toe, ik begin slaap te krijgen.

En dus ga ik naar huis en duik lekker mijn bedje in. Na een uurtje word ik weer wakker en ga wat liggen lezen. Dan is het tijd om de was op te halen en hierna ga ik naar de minigolf. Daar zit ik lekker met een koffie een tijd met Mike te praten. Ik laat hem Miniatur Wunderland zien (maak zelfs hier in Griekenland reclame voor dit mooie uitje). Daarna verkassen we naar de straatkant. We zien ondertussen weer van alles langskomen.

Dan is het tijd voor het avond en na een omkleding ga ik dan naar Cretan Family. Opa is er nog en die begroet ik nadat ik opgevangen ben door Jorgos. Even later begroet ik ook Aristo en Eddy. De kok, Kosti, is ook blij om mij weer te zien en dat merk ik omdat de borden goed gevuld uit de keuken richting mijn tafel komen. Het is gezellig druk en dat is altijd fijn om te zien. Mijn vitaminen (raki) stromen ook weer vrijelijk. Kortom, het is weer zwaar behelpen.

Om 23:30 verlaat ik de zaak en ga nog even naar het plein van San Georgio. Daar is namelijk een klein dansfestijn georganiseerd. Ik maak nog net de laatste dans mee en hoor van Mike dat Pellagia verderop aan een tafel zit. Daar zitten ook Manolis en Katharina. De band speelt echter nog een uurtje door en diverse mensen grijpen de kans om even zich heerlijk te laten gaan in een dans. Dan is het afgelopen met de muziek en ga ik naar mijn bedje. Het is 01:30 als ik mijn luiken sluit.


Vorige dagVolgende dag

De vakantiedagen van 2013 op een rijtje