|
07:30 Wakker. Na een ontbijt laad ik weer de laptoptas om mijn nek en de strandtas tussen mijn benen en rijd ik op de scooter naar de Nemo Bar. Ik ga vandaag - ik had het hem al tijden beloofd - aan de website van Peter, www.boekenblad.nl, werken. De foto's moeten vervangen worden en er mogen echt wel wat nieuwe nieuwsitems bij komen.
Ik krijg van Anita weer mijn koffie's en een Griekse salade in de middag. Ondertussen zit ik ook wat te surfen en te kijken hoe ik de top 60 van de boekhandels naar de site van Peter over kan halen. Helaas kom ik daar niet helemaal uit, dus dat krijgt een vervolg.
Er staat flink wat wind wat resulteert in mooie golven. Om 16:00 duik ik dan ook richting strand (20 meter lopen) en niet lang erna duik ik in de golven. Het is goed dat ik een sterke nek krijg want die krijgt best wat te verduren. Maar wat is het lekker! Ik laat mij daarna opdrogen.
Dan krijg ik een sms van Ruud. Hij en Maria zijn morgen vrij en morgenavond gaan we met Emmanuela naar een concert van Xatzigiannis in Heraklio. Hij geeft aan dat ze vanavond met mij wel wat willen drinken bij Drossia, de bar op de kruising van de beachroad. Die is sinds vorig jaar flink verbouwd en is nu populair, vooral onder de Griekse jeugd. Maar je kunt er heerlijk kijken naar alle Engelse (en dit jaar Israëlische) knettergekke jeugd wat langskomt.
Ik zit aan de bar maar doe het rustig aan. Een biertje, George doet mee en zelfs Anita neemt iets alcohol (in de vorm van een sneeuwwitje, maar dan met heel iets bier). Ze heeft het verdiend want ze heeft weer staan buffelen achter de bar om alle gerechten en snacks te maken. En dan ook moeten werken met een piesstraaltje water want er is hier weer iets met de waterleiding.
Ik heb wel een goede waterstraal in de douche en daar ben ik blij om. Ik ga bijtijds eten omdat ik tegen 22:00 bij Drossia wil zijn om een mooi plekje met uitzicht op de kruising te bemachtigen. Dus ben ik al om 20:00 bij Cretan Family. Aristo ziet er vermoeid uit. Hij maakt zich duidelijk zorgen om zijn vader die duidelijk ieder jaar een stuk ouder wordt. En misschien speelt er meer maar Aristo is echt zichzelf niet deze dagen. Jorgos is ook wat stiller dan andere jaren maar kan nog steeds wel zijn mondje roeren. Hij wil dat ik raki kom brengen als hij speelt maar dat doet hij pas tegen 22:00 en dat is te laat. Ik reken dus af en ga richting Drossia.
Daar vind ik een mooi tafeltje aan de kant met uitzicht op de kruising. Wat een gekken komen er weer langs gelopen, gereden of geracet. Ik maak kennis met Maria, een serveerster hier. Ze geeft mij een compliment over mijn Griekse uitspraak en we raken even aan de praat. Ze komt van Karpathos, vlakbij Olymbos. Daar hebben Berry en ik goede herinneringen aan. Er hangen bij mij in de gang nog steeds twee broodjes aan de muur die ik daar van een oude vrouw heb gekregen. Niet beschimmeld maar waarschijnlijk nu - ca 12 jaar later - niet meer te eten. Haar ouders zijn daarna naar Rhodos verhuisd en zij studeert op Kreta (accountants opleiding). En nu in de zomer verdiend ze hier wat bij.
Als Ruud en Maria wat later aanschuiven, is Ruud verbaasd dat ik dit allemaal al weet terwijl ik haar toch maar net ontmoet heb. Maar als je zoveel Griekenland kent dan heb je al snel iets om over te praten, helemaal als je alleen ergens zit. Maria (van Ruud) is moe en heel blij dat ze morgen een dag vrij is. Wij zitten te kijken naar alles wat er gebeurt, helemaal als we zien hoe een Engelse meid plat gaat van de drank en de bewaking haar enkel aan de zijkant leggen. En als de politie eindelijk komt - de ziekenwagen zal wel druk zijn met andere coma zuipers van het wegdek te plukken - kost het de agenten moeite om de auto uit te komen. Uiteindelijk wordt er iets van een plastic tafelkleed bij Mac Donalds gehaald, over de achterbank gelegd en die meid erop gelegd. En dan richting Medisch centrum waar ze dan weer de zoveelste binnenkrijgen. Niet dat het indruk maakt want meestal staan ze de volgende dag weer zichzelf stuk te zuipen.
Het blijkt 01:30 te zijn geworden als ik afreken en we naar huis gaan. Daar lees ik nog even een hoofdstuk uit mijn heksentrilogie en sluit dan niet veel later mijn luiken.
|
