|
Ik ben wel heel vroeg wakker, het is 06:30. Ik eet snel een broodje want ik zie dat het bijna onbewolkt is en ik wil de bergen in. Gedeeltelijk met de scooter en daarna met de pootjes. Ik wil namelijk naar Krassi lopen. Die weg loopt heerlijk omhoog richting de eerste bergen vanaf de kust. Dan daalt de weg iets om uit te komen in het dorpje Krassi.
Dus rijd ik met de scooter tot aan de bocht bij een klein parkje. Daar zet ik de scooter neer en begin ik de klim, wel over de weg, richting "bergpas". Ik loop lekker in de zon en geniet van die zon, de natuur, de geiten en de roofvogels in de lucht. Het zijn geen gieren, dus het gaat nog goed met mij. En ja, op Kreta komen gieren voor.
Ik weet hoe moeilijk de scooter het soms met deze weg heeft en voel het nu ook in de benen. Maar gestaag ga ik door en bereik de top van de heuvelrug, die ik met een zucht over ga. Het gaat nu heuvel afwaarts maar lang niet zo steil of diep als de eerdere steiging. Krassi ligt in een kleine hoogvlakte op het punt waar de volgende stijging begint.
In mijn gedachten zit ik al onder de meer dan 2000 jaar oude plataan aan een freddo, maar als ik het centrum van Krassi bereik is de plataan er nog wel, gelukkig, maar de taverna rond de plataan is verdwenen. Dus drink ik wat water wat er uit de waterbronnen komt. Vers bergwater. Vele ouderen komen hier flessen water vullen. Maar nu is het heel rustig.
Ik loop weer terug naar een kafenion waar ik vorig jaar ook heb gezeten. Daar zit ik een tijdje van een Griekse koffie te genieten als ik zie dat er toch steeds meer wolken rond de bergen ontstaan. Ik reken af en ga weer richting scooter. Nu moet ik dus even klimmen om de bergpas te bereiken maar daarna gaat het weer steil naar beneden. Al met al een wandeling van 11 kilometer.
De rit verder naar huis op de scooter gaat stukken sneller. En thuis wacht mij een heerlijke douche, een lekker broodje en een kop warme koffie. Hoewel, roomservice is er niet en ik moet er zelf voor zorgen. Maar ik mag niet klagen, zouden mensen zeggen die het kunnen weten. En ik geef ze ook nog gelijk.
Ruud en Maria hebben vandaag vrij maar zijn naar een doopfeest. Vanavond gaan we een koffie ergens drinken. Aangezien zij op de doop een maaltijd krijgen, besluit ik - net als vele Grieken op de zondag - in de middag naar een taverne te gaan. Dat is voor mij dan Cretan Family. En ze hebben heerlijke malse lamsbout op het menu staan. Ik weet waar de citroenen groeien bij het restaurant en heb van Jorgos toestemming om mijn eigen geplukt citroen te gebruiken. Och, wat kan lamsvlees toch lekker zijn!
Elsbeth van Thassos belt mij en we zitten even wat bij te praten. Nog iets meer dan een maand en dan zie ik haar, Stelios en de kids weer. Verheug mij erop, ook omdat een goede vriendin met haar kinderen naar Thassos komt en we tien dagen daar samen vakantie vieren.
Het lam is op, de raki nog niet maar ik heb genoeg gegeten en gedronken. Ik ga nog wat rondrijden op de scooter en dan richting kamer. Ik ben er net als ik van Ruud een telefoontje krijg. We gaan koffie drinken bij Royal Hall, waar ik in 2008 nogal vaak kwam maar sindsdien niet meer geweest ben. Ook geen reden voor had. Maar Ruud en Maria zitten daar vaker omdat je een mooi uitzicht op Malia hebt.
Na de koffie word ik uitgenodigd om de avond nog even op het balkon door te brengen. Maria skyped met een Roemeense dokter in opleiding die vorig jaar hun hulp bij het hotel was. Ik ken hem ook en het is leuk om even met hem te praten. Daarna gaat Maria verder met schoenenjacht terwijl Ruud en ik een autoprogramma bekijken. Ach, rolbevestigend mag je best wel eens zijn. Mannen met auto's, vrouwen met schoenen.
Ook aan deze avond komt een eind. Ruud en Maria moeten morgen weer werken en voor mij was het ook een lange dag. Dus sluit ik om 0:30 mijn luiken.
|
