|
07:40 Kalimera Kriti. De gympen aan en ik loop richting Potamos strand, waar Ruud en Maria vaak heen gaan. Het is echter nog geen strandweer. Het is nu licht bewolkt met een hoge luchtvochtigheid. Voor vanavond verwachten ze buien en een fikse wind.
Nu loop ik langs de beachroad richting het einde van Malia, tot aan de opgravingen. Door het vocht is alles nog mooi groen en ruikt het heerlijk. Doet mij denken aan de geuren in de winters dat ik op Kreta was.
Als ik op de terugweg langs Cretan Family loop, is daar Katharina (de vrouw van Jorgos) al bezig de tafels te dekken. Ik sta even met haar te praten maar ga dan weer door. Thuis gekomen zijn er weer een leuk aantal kilometers gevreten en smaakt het ontbijtje mij prima. Toch zit er onrust in het lijf, stilte voor de storm?
Ruud en Maria hebben mij voor de middag uitgenodigd op het balkon. Ik eet ook met ze mee want de moeder van Maria heeft heerlijke dolmades, rijst in wijnbladeren, gemaakt. Daarna gaan Ruud en Maria slapen en ik wil hun voorbeeld wel volgen. Dat lukt tot op het bed (ja, wel in mijn eigen bed) maar van slapen komt niets. Iets houdt mij wakker want ik val niet in slaap. Ondertussen merk je dat de wind aantrekt. Hij komt uit het zuiden en is warm. De Khadaffi wind noemen ze hem hier ook wel.
Het blijft wel droog maar dat is ook logisch met die warme wind. Mocht er een druppel vallen dan is die verdampt voordat hij de grond bereikt. Ik ga eten bij Cretan Family en terwijl ik daar zit breekt de storm pas echt los. Die wind gaat echt ook in je hoofd zitten. Ook Jorgos merkt dat ik anders ben dan anders. Ik sla de raki af en ga weer op huis aan.
Daar lig ik nog een tijd te lezen totdat de storm ervoor zorgt dat de elektriciteit uitvalt. Ja, dan ga ik maar slapen. Het is pas 22:30 maar ik val toch even in slaap. Totdat de wind weer verder aantrekt en overal om het appartement heen spullen beginnen om te vallen. De rest van de nacht gaat de wind soms liggen en dan doe ik hetzelfde. Dan zwelt de storm weer aan en ben ik weer wakker. Een onrustige nacht dus waarbij ik meerdere keren mijn luiken sluit.
|
