|
09:00 Ben ik weer van de partij voor een ontbijt. Vandaag ga ik naar een waterval bij het plaatsje Iliochori. Ik weet uit ervaring dat er een fikse wandeling bij hoort. Niet qua lengte maar wel qua hoogteverschil. De laatste dagen vanwege het weer iets teveel op mijn kont gezeten en dan blijft het lekkere eten van Yiannis iets teveel aan je plakken.
De Lefkada schatgravers zijn al voor mij vertrokken maar ik moet toch echt eerst een frappe na het ontbijt hebben weggewerkt voordat ik een auto in stap. Van Rita krijg ik er nog een voor onderweg, wat natuurlijk altijd lekker is. Het is een rit van 75 minuten, langs mooie bergruggen en groene dalen.
In het dorp parkeer ik mijn auto, gesp de rugzak om, neem de stok ter hand en ga op weg. Iets verderop is er bij de kerk een waterpunt en daar vul ik twee flesjes water. Gelukkig ontdek ik daar ook dat de memorycard van mijn camera ontbreekt. Die ligt bij mijn pc in Ano Pedina.Gelukkig heb ik een tweede in de auto liggen en die haal ik snel op. Anders zou het net zoiets zijn als vroeger fotograferen zonder rolletje (he Mam?).
Het is een afdaling van 1,5 kilometer, sommige stukken best steil. Ik kom een groep puffende Griekse vrouwen tegen die weer op weg zijn naar boven. Dat ga ik straks ook beleven. De vorige keer haalde ik het net en onderweg echt een paar keer gedacht dat ze mij met een ezel op zouden moeten halen. De afdaling gaat gestaag want je moet wel voorzichtig zijn met alle stenen. Voordat je het weet lig je op je gat. Maar met de bergschoenen van de Lidl (ja, echte wandelaars zullen zeggen dat het niks is, voor mij is dit prima) gaat het mij een stuk beter af dan op gympen.
Ik kom na 35 minuten bij de waterval aan en zie dat er meer water valt dan de vorige keer. De oversteek naar de overkant, waar wat bankjes staan, is dan ook wat avontuurlijker. Ik red het om droog over te komen maar dat is dan ook echt op het nippertje. Een steen die begint te wippen laat mij bijna in het water vallen. Enkel de stok en wat evenwichtsoefeningen voorkomen dat ik in het koude water beland.
Aan de overkant zit ik een tijdje van de waterval en de poel waarin het water valt te genieten. De vorige keer heb ik erin gezwommen, dat laat ik nu achterwegen. Het water is nu veel te koud en ik ben alleen. Als er wat gebeurt dan kan de poel wel een crimescene worden. Ik hou het bij pootje baden, dat koelt voldoende af voor de terugtocht.
Die begint weer met de oversteek. Dit keer op blote voeten zodat ik door et water kan waden. Het is zo koud dat mijn voeten wat gevoelloos beginnen te worden. Maar ik kom nu stabieler aan de overkant en daar gaan de bergschoenen weer aan en kan ik aan de terugklim beginnen. Die gaat echt een stuk sneller dan de vorige keer. Natuurlijk wel een paar pauzes erin maar ik kan merken dat ik qua conditie erop vooruit ben gegaan. Na een uur ben ik weer bij de kerk en kan ik daar onder de grote boom genieten van vers water en even wat afkoelen. De zon brandt sterk, dat voel je zeker tijdens de klim naar boven.
Daarna stap ik in de auto en ga weer richting hotel. Maar ik moet toch nog even een stukje om want de auto heeft ook dorst. Die wordt gevuld met diesel. Gelukkig is ook zondags de pomp op de weg naar Ioannina open zodat ik niet helemaal naar die plaats hoef te rijden. Ik ben om 16:00 terug in Ano Pedina en krijg van Yiannis een lekker biertje. Dat smaakt best. Daarna ga ik douchen en even op bed liggen. Het is vakantie dus mag dat.
Begin van de avond ben ik weer beneden te vinden en komen de Lefkada schatgravers thuis. Die hebben schatten gevonden en veel foto's geschoten. Ik mag meegenieten van hun belevenissen en dat is geen straf want ze kunnen leuk vertellen. Dit gaat naadloos door aan de dinertafel en hierna wordt het - dankzij de tsipouro - zelfs nog gezelliger! De dames hebben ook de smaak te pakken en worden lekker giechelig. Ik heb daar alleen maar meer lol om. De mannen zijn meer bezig met de volgende schatten en het beoordelen van de foto's. Maar ondertussen tikken ze de glaasjes tsipouro weg alsof het water is. Na een gezellige avond sluit ik om 0:45 mijn luiken.
|
