|
09:00 Ik ben wakker en al snel beneden. Het ontbijt is weer buiten, het is er een goede temperatuur voor. Vandaag een rustige dag, ik blijf bij het hotel en ga wat muziek branden voor inde auto en Rita nog even helpen met een paar pc dingen. Verder lekker met een leesboek de dag doorbrengen en zien wat er verder nog komt.
Na het ontbijt en de welbekende frappee ga ik een tijdje in de zon zitten lezen. Als ik goed opgewarmd ben, start ik de laptop en brandt drie cd's vol die ik in de auto kan afluisteren. Zodoende heb ik weer wat nieuwe muziek en dat rijdt zo lekker.
Rita kan ik weer helpen met een paar zaken omtrent de pc, website en mobiele telefoon. Ze wil een nieuwe laptop kopen en ik laat haar alvast de o zo lekker werkende windows 8 interface zien (not!). Maar goed, je ontkomt er niet meer aan, dat is dan vooruitgang, zei opa uit eigen werk.
De lunch wordt met Rita en Yiannis onder de parasol genuttigd. Grappig hoe in een paar dagen de aarde en lucht zo opgewarmd zijn dat je nu beschutting moet gaan zoeken. Yiannis is vanochtend nog op paddestoelen jacht geweest, vooral boletes wilde hij gaan zoeken. Met welgeteld drie boletes kwam hij zwaar teleurgesteld terug. Ook de opbrengst van een paar dagen geleden (toen Rita en Yiannis met wat gasten weer op jacht gingen naar cantharellen) viel al zwaar tegen. Blijkbaar voelen de paddestoelen dat het snel te warm wordt en komen niet meer naar boven. Het kan ook zijn dat de kabouters een bouwstop hebben omdat hun huisjes iedere keer weggehaald worden en ze nu geen zin hebben weer voor niets een huis te gaan bouwen. Wie zal het zeggen...
Eind van de middag begint er een vreemde lucht et vormen boven de Zagori. Hij hangt te hoog om echt een regenlucht te zijn maar toch ziet hij er soms dreigend uit. Af en toe breekt de lucht open en begint het dan ook even stevig te waaien. En dan is het weer windstil en trekt alles boven ons dicht. Dat gaat zo door als de avond valt en de meerderheid van de gasten kiest dan voor binnen eten. Mijn stem was neutraal maar ik voeg mij bij de meerderheid.
Dus zit ik nu de laatste maaltijd (voorlopig dan want ik kom hier terug) in Ano Pedina binnen te eten. De gesprekken zijn leuk, de verhalen mooi en de tijd vliegt. Met een van de jonge poesjes op de bank, lig ik te lezen en nip aan mijn tsipouro. Eigenlijk mogen de katjes niet op de bank, maar een van de kleintjes is bij Yiannis op schoot geklommen en dan kan die lieve Griek toch echt geen nee zeggen. Maar iets naar middernacht liggen de kleintjes weer in hun mandje, waakt moeder poes en doet Yiannis de laatste lampen uit. Om 0:30 sluit ik dan mijn luiken.
|
