|
08:30 Kalimera Ano Pedina. De lucht is weer brandschoon en de temperatuur is alweer hard aan het stijgen. Dus een ontbijtje buiten en daarna ook een frappee. Met Lena zit ik nog even te praten en hoor dat ik geen paddestoelen voor haar ouders hoef mee te nemen (ik had dat aangeboden, kom er toch bijna langs, Panteleimona, op weg naar Mylos Bar). Ze zijn nu al aan het verschrompelen en dan nog drie dagen in Kalambaka, dan blijft er weinig verse paddo meer over.
Met Rita zit ik daarna nog een tijdje over Nederland en de toekomst te praten. Ze zijn nu een klein huisje naast het hotel aan het bouwen. Yiannis vordert goed, krijgt bij sommige zaken hulp van anderen. Maar het liefst doet hij het alleen, het is zijn momentje voor zichzelf. Ik heb alle spullen al in de auto en ga nog even bij hem kijken. Ook Rita loopt mee en ik neem meteen hier afscheid van ze. Maar niet voor lang, over drie weken lig ik weer in kamer 5, dat heb ik het bed daar beloofd, wat daarop zuchtend kraakte.
Uitgezwaaid door Rita rijd ik dan Ano Pedina uit en ga richting Kalambaka, richting de Meteora kloosters. De rit is al goed bekend en zal nu niet verder besproken worden. Ik heb bij de Jumbo nog even gestopt en heb voor neefje Marc de gewenste Griekse zaden gekocht. Het zaaisel van dit jaar is waarschijnlijk te laat de grond in gegaan en hij had een foto van het zakje gestuurd met het verzoek om een nieuwe voorraad. En ome John gaat dat graag voor hem regelen, zolang ik dan ook van de opbrengst mag genieten. En daar hoef ik bij hem niet bang voor te zijn.
Ik kom om 15:00 in Kalambaka aan en wordt verwelkomd door Christos, het neefje van de eigenaar. Kamer 311 met kans op een verhuizing want morgen en overmorgen zitten ze vol. Dan word ik bij de buren geplaatst, hotel Alexiou, wat van dezelfde eigenaar is. Ik vind het prima, dankzij deze regeling van Charlies heb ik in ieder geval een gegarandeerde slaapplek.
Ik installeer mijn spullen en lig even op bed te lezen als het koffietijd is. Dus loop ik naar het centrale plein en zit daar al snel aan de freddo. En daarna nog een. Ik besluit vanavond thuis te eten, op de hotelkamer dus. Gewoon een broodje en die kan ik halen bij de Lidl die 500 meter bij mij vandaan is. Ik wandel er heen en kom terug met broodjes, kaas, salami en flesjes water. Die laatste plaats ik in mijn auto die ik hierdoor als voorraadkast kan gebruiken. Maar een paar flesjes gaan samen met het eten de koellast op de kamer in.
Ik lig nog een uurtje te lezen en ga dan aan het diner. Een eettafel is er niet en onder de kaptafel staat de koellast (klein model). En dus fungeert het bed als stoel en de stoel als tafel, logisch toch? Het belangrijkste is dat er wat gegeten kan worden. Ik zorg er wel voor dat de kruimels niet in bed belanden, dat kriebelt zo. Alles wordt met een fles verse jus richting spijsverteringssysteem gespoeld en ik ben er snel klaar mee. Voldoende zo.
De rest van de avond bekijk ik wat video en lees ik verder in mijn hypnose thriller. Ik sluit dit keer vroeg mijn luiken, ze willen namelijk om 22:00 echt vanzelf dicht.
|
