|
08:30 Wakker, ik rek mij nog een paar keer uit en blijf nog even rustig liggen terwijl ik de luiken geopend heb. Dan pak ik al wat spullen in en neem die mee naar beneden. De auto zet ik in de schaduw neer en ga dan aan het ontbijt.
Dat nuttig ik smakelijk met uitzicht op de haven waar net een vissersboot aan komt varen. Veel vis vangen ze hier niet, maar het gaat hier vaak direct naar de afnemer en niet eerst tig keer over de kop. Hierna gaan de laatste spullen in de auto, neem ik afscheid van mijn heerlijke kamer, balkon en uitzicht en reken ik af bij een van de broertjes. Ze wensen mij allemaal een veilig maar mooi vervolg van mijn reis.
De auto rijd maar een paar honderd meter, daar weet ik een mooi schaduwrijk plekje want hij is ondertussen al weer in de zon komen te staan. Hier staat hij goed zolang ik koffie aan het drinken ben. Bij Albatross is Petra er nog niet en dus moet de baas lopen. Pas als ik mijn tweede freddo net heb gekregen komt ze met kleine oogjes binnen. Ja, het zijn lange dagen die ze maakt. Het is 11:30 als ik afscheid neem van haar, een koffie en flesje tsipouro kado krijg en drie dikke zoenen. Dit is zeker een plaatsje waar ik naar terug zal keren, als het mij gegeven is.
Op mijn gemak doorkruis ik nu de Peloponnesos, op weg naar de haven van Pireaus onder Athene. Ik heb tijd genoeg en stop regelmatig. In Nafpolis stop ik wat langer, dat is een mooie stad en ik loop door wat pittoreske straatjes waar ik foto's van maak. Volgens mij ben ik met Berry in 2003 hier niet in het centrum geweest, wel bij het station en bij een loukoumades tentje.
Hierna gaat de reis verder, ik maak een omweggetje langs de kust bij Epidavros en rijd uiteindelijk de snelweg op. Het is 17:00 als ik in de haven van Pireaus ben. Hier kan ik ook altijd het goedkoopst diesel tanken, dit keer voor &euro 1,14 terwijl hij in Nederland nu op 1,27 staat bij een goedkope pomp. Meevaller voor de baas noemen we dat.
Ik mag pas na 18:00 aan boord, dus loop ik wat rond in de haven. Na 18:00 is het dan ook snel de boot op en de hut in. Terwijl ik moest wachten zag ik ook nog een speciale gast horizontaal het schip in gaan. Een begrafenisauto inclusief kist verdwijnt het schip in. Uiteindelijk heb ik de auto niet gezien, hij zal wel ergens anders geparkeerd worden. Tja, ik denk dat een Kretenzer uiteindelijk wel op zijn geboortegrond ten ruste gelegd wil worden.
Ik duik onder de douche en lig daarna een tijd te lezen terwijl ik de vanochtend klaargemaakte broodjes verorber. Het schip is om 21:00 op tijd vertrokken, we zijn morgenochtend 06:30 in Heraklion. Met het lichte gedreun van de motoren sluiten mijn luiken om 22:30.
|
