|
08:30 Wakker. Na het ontbijt (binnen) en de frappee (buiten) ga ik wat door het dorp lopen, uiteraard met de camera in de aanslag. De beslissing of ik naar het concert ga vanavond wordt wat voor mij uit geschoven. Ik heb het gevoel dat het vanavond mee gaat vallen met de buienkans in Ioannina en zou dolgraag naar het concert willen. Maar met fikse buien is dat geen pretje, want het concert is buiten, in het oude amfitheater van Ioannina.
De rest van de dag wordt rond het hotel doorgebracht. Foto's op de laptop, doorsturen naar huis, het verslag alvast wat intikken, lekker met een boek buiten zitten en een middagslaapje na de lunch. Rita en Yiannis eten in de middag altijd warm en zolang er geen gasten verder zijn doe ik met hen mee zodat Yiannis in de avond niet voor mij het fornuis aan hoeft te zetten.
Begin van de avond besluiten Rita en ik dat we naar het concert gaan. Yiannis heeft minder interesse maar vraagt of ik het niet vervelend vind dat hij niet mee gaat. Ik maak hem duidelijk dat hij enkel mee moet gaan als hij de muziek leuk vindt, niet omdat ik het leuk vind. En dus besluit hij thuis te blijven. De crisis zit toch teveel in zijn hoofd.
Maar hij vindt wel dat ik goed gevoed het concert moet bijwonen en dus krijg ik twee gehaktballen met patatjes voorgeschoteld als avondeten. Hierna pak ik de spullen bij elkaar en Rita doet hetzelfde. Flesje water, een kussen (ik gebruik hiervoor een opgerold matje) en toch maar een regenjack. Rita en ik verlaten Ano Pedina om 20:00 en het is dan 16 graden.
Als we 45 minuten later vlakbij het theater een mooie parkeerplek vinden blijkt het hier nog 21 graden te zijn! En we zien de lucht verder opklaren. Dat beloofd een mooie avond te worden.En dat wordt het ook: "Lavrentis Mahairitsas en Yiannis Kotsiras op zomertour" en dit is de eerste keer dat ze optreden. En wat voor een optreden! Goede muziek, zang zoals ook op de cd (Yiannis zeker) en de muzikanten hebben er zin in. Zoveel zin dat het concert tweeënhalf uur duurt en ons - ondanks de kussens - een houten kont bezorgt (en dat terwijl het stenen banken zijn).
Maar het is volop genieten met op de achtergrond (in het begin, toen het nog niet donker was) een prachtig uitzicht over Ioannina en het meer. Bijna het hele theater is gevuld, voornamelijk met jongeren en dat verbaast ons wel. Maar blijkbaar spreekt de muziek die beiden maken meerdere generaties aan. En soms ook indrukwekkend als je het gehele theater vol met lichtjes van de mobiele telefoons ziet heen en weer wiegen. Daarbij dan ook diverse kippenvel momenten bij nummers die je goed kent.
Ja en dan na drie toegiften is het concert voorbij. We schuifelen naar de uitgang en daarna naar de auto. Gelukkig staat die zo dat we niet in de file van vertrekkende auto's terecht komen maar parallel aan de grote weg kunnen rijden. Als we 01:30 thuis komen brandt er nog licht. Yiannis zit het nieuws over de crisis te volgen. Totaal geen leuk onderwerp maar het houdt hem echt bezig. Misschien was wat muzikale therapie beter voor hem geweest. Ik sluit om 02:00 mijn luiken.
|
