Reisverslag  Dag 41 - Donderdag 2 Juli 2015

 

08:30 Wakker. Het ziet er buiten stralend uit en dus ga ik na het ontbijt in de auto en vervolg mijn planning van eergisteren. Aangezien ik Kokouli wel gezien heb (ik was zo goed als rond), rijd ik meteen door naar Kipi. Daar parkeer ik de auto aan de hoofdstraat en klim het dorp in. Het is gebouwd tegen een steile helling die afgesloten wordt door de hoofdstraat (tevens doorgaande weg).

Ja, dat is soms fiks klimmen en ik verbaas mij soms waar ik toch nog auto's bij de huizen aan tref. Dat hoeven ze in de winter echt niet te proberen, met of zonder kettingen. En dat ik soms een doodlopende weg in sla, dat kan gebeuren. Ik draai mij dan al groetend om bij het hek waarachter een vrouw mij verbaasd staat aan te kijken.

Nadat het dorp is verkend en diverse foto's zijn geschoten ga ik terug naar de auto. Bij het café staan diverse mensen te discussiëren. Ze hebben hun koffie gehaald bij een soort afhaalkiosk en daar bestel ik ook een frappee voor onderweg.

Met die frappee rijd ik verder door en neem dan de weg naar Negades. Ik word aan het begin van het dorp opgewacht door een zevental paarden en twee veulens. En dat zijn ook de enige levende wezens die ik het komend uur zal gaan zien. Want het hotel bij een mooie kerk, die de sleutel van die kerk heeft, is gesloten. Ik zie bij een huis de was buiten hangen maar hoor of zie niemand. Ik ben wel gewend dat moeders hun dochters naar binnen sturen, maar dit is extreem.

Als ik weer langs mijn auto loop zie ik de hengst aan mijn auto snuffelen en met zijn voorbeen stampen. Ik maak snel een foto. Mocht die hengst mijn auto in elkaar trappen dan heb ik in ieder geval enig bewijs. Anders gelooft niemand mij. Maar als ik later weer terug kom dan staat de hengst weer bij de merries en kan ik - en mijn auto - ongedeerd wegrijden.

Ik draai de oost Zagori in en rijd over allerlei wegen en weggetjes. Ik kom enkel geen dorpje meer tegen. Als ik uiteindelijk mijn gps wil pakken zie ik dat ik vlakbij de snelweg ben. Daar staat dat ik 30 kilometer van Ioannina ben. Aangezien het ondertussen 14:30 uur is, draai ik de snelweg op en rijd naar Ioannina.

Daar pin ik bij Ikea. Van de twee geldautomaten werkt er eentje. Die geeft de Grieken slechts 60 euro terwijl ik er 500 uit ga krijgen. Ik zie diverse Grieken pinnen voor meerdere familieleden, helemaal voor de oudjes die anders geen geld kunnen krijgen. De banken zijn dicht en dat blijven ze ook nog wel even, tenminste tot na het referendum van komende zondag.

Hierna rijd ik terug naar Ano Pedina waar ik 16:30 aan kom. Ik hoor van Rita dat er vanavond yoga les is in het dorpshuis. Hoewel ze het hier nu "leaning and stretching" noemen omdat de lokale bisschop heeft verkondigt dat yoga iets duivels is. Misschien kwam hij in teveel verleiding bij bukkende vrouwen? Enfin, weer een voorbeeld van totaal ontsporende kerkhoeders. Dit soort mensen maakt een religie kapot.

Rita verwacht 4 a 5 dames, maar Yiannis en ik kijken onze ogen uit als er uiteindelijk 12 dames verschijnen waarvan de helft de 25 nog niet gehaald heeft. Ook Allekka is aanwezig, die heeft mij een paar jaar geleden nog massage gegeven. Een totaal kippenhok verspreidt zich over het terras, de tuin en het hotel. Hele golven oestrogeen die de drie aanwezige mannen (Yiannis, mijzelf en een man die mocht rijden vanuit Ioannina) overspoelen zorgen ervoor dat de mannen zich heel stil houden (we komen er ook nooit bovenuit).

De rust is dan ook oorverdovend als de dames - na hun thee - vertrekken naar het dorpshuis. Wij gaan een biertje drinken en Yiannis vraagt wat ik wil eten. Ik zeg dat ik wil wachten totdat de dames terug zijn gekomen en zijn vertrokken. Maar ja, dat dit zolang zou duren had niemand verwacht. Uiteindelijk - het was 22:00 - is Yiannis maar gaan koken en ik zat net aan tafel toen de dames terugkwamen. Uit met de rust. Ik kreeg er wel live muziek voor in de plaats, aan de piano gespeeld door de dochter van Allekka.

Nadat bijna alle dames waren vertrokken en ik mijn maaltijd op had, bleken er nog drie dames over te zijn. Rita, Lena en een vriendin van beiden kortweg Lila genoemd (haar eigenlijke Griekse naam is een stuk langer). Lila heeft met haar man Pavlos een hotel in Kato Pedina. De dames hadden het over de geslaagde sessie en over veel woman power. Van dat laatste bleek weinig over toen de auto van Lila niet wilde starten. Toen mocht ik helpen. Na het nodige push werk is de auto toch weer gaan lopen en kon ze naar huis, gevolgd door Lena.

Ik vertrok niet veel later naar mijn kamer en sloot mijn luiken om 0:30.


Vorige dagVolgende dag

De vakantiedagen van 2015 op een rijtje