|
08:15 Wakker. Na het ontbijt haal ik de auto uit de garage en ook omhoog gaat goed, hoewel de koude diesel even aan de bak moet om alle kilo's bagage en drank omhoog te slepen. Een kwartier later ben ik tussen de kloosters van Meteora en al snel stop ik bij Varlaam. Jorgos begroet mij al van verre, Spiros doet al snel mee. Jorgos had van Maria (van de rijdende kantine) al begrepen dat ik in de stad was. Maria staat bij het grote klooster, morgen weer bij de Varlaam.
Ik sta een tijdje met Jorgos en Spiros te praten terwijl zij hun handelswaar uitspreiden. Maar dan besluit ik eerst naar het grote klooster te wandelen en Maria op te zoeken. Nu is het nog relatief koel (thermometer gaf 28 graden aan). Dus loop ik verder naar boven en kom in een chaos van kerende bussen en dichtbij willen parkerende automobilisten (vooral van Oost-Europese komaf). Maar daarvoor hebben ze hier iemand met een hesje en een fluit. En na een fikse fluitconcert en scherpe bewoordingen komt het dan wel weer goed.
Maria staat er glimlachend naar te kijken. Naast haar blijkt Christos, haar neef te staan. Haar dochter Stella leeft in Athene, helemaal nu ze afgestudeerd is en ook nog zo gelukkig is dat ze een baan gevonden heeft. Ik krijg van haar een frappee en een flesje water. Na een tijdje met haar gepraat te hebben ga ik weer terug naar de Varlaam.
Jorgos heeft met vlagen wat te doen. Maar het is minder dan voorgaande jaren, ondanks de opkomst van de Chinese en oost-Europese gasten. Volle busladingen worden gedumpt, ze worden het klooster in gejaagd en uit het klooster komend proberen de verkopers nog hun slag te slaan voordat ze de bus weer ingejaagd worden.
Oost Europa was altijd veel Roemenen en wat Bulgaren en Russen. Dit jaar zijn de Polen in opkomst. Met de bus vanuit Polen, je moet er maar zin in hebben. Het blijven echter mensen die nog niet veel te besteden hebben. Dus veel KVP-ers, kijken, voelen, pleite.
Het is 12:00 als ik het genoeg vind en terugkeer naar het hotel. Airco aan en lekker op bed liggen... ...lezen. En een slaapje. Het is 17:00 als ik weer naar buiten ga voor een koffie. Het referendum is gaande, de media bericht van een nek-aan-nek race en Frankrijk begint het gedreig al te matigen. Als de Grieken voor Oxi (=nee) stemmen dan is het niet automatisch Grexit. Terwijl Dijsselbloem dat wel stellig heeft beweerd. Vanwege die dreiging heeft Jorgos op Nai (=ja) gestemd. Ik had al tegen hem gezegd dat ik verwacht dat ze dit nooit zomaar zullen doen.
Maria van Ruud heeft natuurlijk wel Oxi gestemd. Ik bel Ruud en we praten elkaar bij qua crisis en het "normale" leven. Dan komen ook de eerste berichten door dat het Oxi kamp toch wel met verschil gaat winnen. Ik loop ondertussen Kalambaka rond. Eet een pitta gyros, dat moet het zijn voor vandaag. Ik loop nog naar het station waar net een trein aan komt. Een van de vier per dag. En even snel als hij komt, is hij ook weer verdwenen naar waar hij vandaan kwam. Kalambaka is een kopstation, de rails gaat niet verder.
Op de kamer kijk ik nog even wat video maar ga vroeg slapen. Waarom? Dat lees je morgen wel. Ik sluit om 22:00 mijn luiken.
|
