|
06:00 De wekker gaat. Ik heb om 7 uur een afspraak met Jorgos voor een koffie bij een kafenion in Kastraki en ik wil daarvoor foto's maken van de kloosters in de opkomende zon en wat kaarsjes branden. De zon komt hier wat later voor de dag vanwege de omringende bergen. Maar als die dan eroverheen schijnt, levert dat schitterend strijklicht op.
Bij het kapelletje waar ik normaal mijn kaarsjes brand wacht mij een verrassing en een teleurstelling. Het "doopfontein" waarin de kaarsjes werden aangestoken is verdwenen. Daarvoor in de plaats is de buitenkant van een grote grill geplaatst, inclusief afvoerkanaal naar buiten. In die bak ligt grind in een laagje water. Misschien is dit alles verbouwd vanwege de brandveiligheid, maar het heeft daarmee ook zijn charme verloren. En de teleurstelling betreft het ontbreken van kaarsjes en de eeuwige vlam.
Ontgoochelt verlaat ik de kapel. Het is iets over zevenen en ik meld mij in Kastraki waar Jorgos mij al staat op te wachten. Met een Griekse koffie vertel ik het verhaal over de kapel en hij zegt dat een vrouw daar nu de kaarsjes beheert en ze straks wel weer daar neer zal leggen. Maar ik besluit om straks in het Varlaam klooster de kaarsjes maar te gaan opsteken.
En dan natuurlijk het referendum. Ruim 61% heeft Oxi gestemd. Maar het blijft de gemoederen flink bezig houden, ook hier tussen de oudere mannen en hun krantje en koffie. Zowel de Europese als de Griekse politici krijgen er ongenadig van langs. Niemand is meer te vertrouwen in de politiek, ze spelen allemaal machtsspelletjes over de ruggen van het gewone volk heen.
Jorgos wordt opgehaald door Spiros en ik ga even terug naar het hotel om met Charlies te praten en een ontbijt te nemen. Ik sta een tijd met Charlies te praten terwijl een Poolse priester zijn volgelingen op het buitenterras door een gezongen mis leidt. Kan allemaal in dit hotel.
De ochtend wordt weer tussen de verkopers bij de Varlaam en de kantinewagen van Maria doorgebracht. Aan het eind van de ochtend neem ik afscheid van allemaal en ga richting kamer. Maar ik moet wel met de trap want er is een schoolbuis vol Poolse jongeren ontploft die - bepakt met bagage - graag met de lift naar hun kamers willen. Charlies heeft alles onder controle, die krijg je niet zo snel meer gek.
De middag verblijf ik rustig op de kamer en het is 17:30 als ik weer richting de koffie wandel. De serveerster, Maria, herkent mij al en weet ook hoe ik mijn koffie drink. Ongelofelijk want ze heeft dagelijks vele gasten. Als ik van mijn freddo zit te genieten komt Christos van het hotel langsgelopen. Hij ziet mij zitten, geeft Maria geld voor de freddo en zegt dat ze goed op zijn vriend Yiannis op moet passen. Maria knikt glimlachend, die kent Christos waarschijnlijk al wat langer dan vandaag.
Ik neem wat later geen tweede koffie maar een Radler, bier met citroensmaak. Goed tegen de dorst. Hierna wandel ik weer langs de rijen Grieken voor de geldautomaten naar mijn kamer terug. Daar is het tijd voor een scheerbeurt en een douche alvorens de avond kan beginnen.
Dyonissos is weer mijn keuze. Vaso, de eigenaresse, herkent mij en serveert mij een lekkere maaltijd die klaargemaakt wordt door haar man in de keuken. Hierna loop ik door naar mijn koffie plekje. Nu niet voor koffie maar voor drank. Ik heb zin in tsipouro maar Maria heeft dat niet in het assortiment, enkel Ouzo.
Twee ouzo's later is het bijna 01:00 en wandel ik terug naar het hotel. Het is een "frisse" 26 graden, de zomer is goed bezig. Niet heel veel later (01:30) sluit ik mijn luiken.
|
