|
08:00 Wakker. Ik begin meteen met het inpakken van de eerste spullen. Ik ga Naousa alweer verlaten, de vijf dagen zijn omgevlogen. Op weg naar het ontbijt gaan de eerste spullen al in de auto. Na het ontbijt de rest. Terwijl ik van een koffie geniet die Katerina voor mij heeft gemaakt vertrekt er een Amerikaanse familie hier hun roots hebben bezocht. Ze hebben een vracht aan bagage maar dat schijnt allemaal in een Prius te passen.
Ik moest van Katerina even wachten met afrekenen totdat zij vertrokken waren. Want vaste gasten verdienen een voordeel volgens haar en dus hoef ik weer geen koffie en bier af te rekenen en krijg ik een lagere kamerprijs. Ik weet dat er niet met haar hierover valt te twisten. Ik probeer het wel even maar krijg geen voet aan de grond. Dertig euro per nacht en twee keer veertig voor de massages.
Dan neem ik afscheid van haar maar niet voordat ik zelf een frappee voor onderweg heb gekregen en ijsthee perzik voor de harde zwoegers bij de boerderij. Want daar ga ik nog even langs om afscheid te nemen van Nicos, Akis en Toula. De weg is mij goed beschreven maar de uiteindelijke plek blijkt midden in het perzikbomenveld te zijn. Een scherp fluitje van Akis vertelt mij dat ik er ben. En daar tref ik ze ook allemaal aan. Ze zijn de perziken aan het sorteren en in kratjes aan het leggen. En Akis stapelt die tot ongekende hoogte op de gereed staande pickup.
We houden even pauze tussen de perzikbomen maar dan wil Akis met de lading naar de koelcellen. Ik neem afscheid van deze lieve vrienden en krijg 4 kratjes perziken mee. Griekse gastvrijheid in hoofdletters.
Over de rit naar Thassos kan ik kort zijn: die verloopt vlot en ik kan voor 13:00 in Keramoti zijn. Dan zal er wel een boot vertrekken maar die blijkt om 13:15 te vertrekken, ik ben dus ruim op tijd.
Om 14:00 ben ik op Thassos en niet veel later bij de Thassian Villas waar Elsbeth druk bezig is om de schoonmaak te begeleiden van een villa die helaas door een kind te grazen is genomen met chocoladevlekken op de banken tot gevolg. Ze heeft dus razendsnel de hoezen van het bankstel moeten wassen. Ik help haar de hoezen weer over de kussens te krijgen, is altijd een flink gevecht. Daarna helpt zij mij met het onderbrengen van de perziken in een koelkast en het uitladen van haar spullen die ik uit Nederland heb meegenomen. Die staan mooi in de villa zoals ik bij villa 2 live kan meemaken.
Daarna is het tijd om te gaan koffie drinken. Ik ontmoet Tijn en zijn vrienden, Julian en Thomas, die "mijn" appartement onder het huis hebben bezet. Als ik dat ook zo zeg, zie ik een verschrikt gezicht van Thomas wat leidt tot een lachstuip bij Elsbeth en mij. Thomas zag zich al verbannen naast Julian. Ik vertel hem dat ik de komende 5 nachten in een hotel slaap en het appartement in mag als zij zijn vertrokken. Tim en Ioli zijn op kamp, die komen morgen terug daarvan. Ik lunch samen met Elsbeth terwijl de jongens verhalen over hun nacht stappen. Dan ontmoet ik ook Stelios die geprobeerd heeft wat slaap in te halen van afgelopen nacht omdat hij toen wakker heeft gelegen omdat de jongens pas om 5:00 thuis kwamen.
Na de koffie help ik Elsbeth nog even met een niet werkende satellietontvanger, maar het blijkt toch aan de schotel te liggen. Die is blijkbaar verschoven. Daarna ga ik naar hotel Filia, naast het kantoor waar Stelios werkt. Ik krijg daar kamer 105, blijkt een ruim tweekamer appartement te zijn. Ik laad wat spullen uit, gooi de airco aan en ga even liggen. Ik val niet in slaap maar rust wel even uit van de 300 kilometer lange rit.
Dan is het lekker spetteren in de douchecabine en ben ik klaar voor mijn eerste maaltijd op Thassos. Ik loop naar het restaurant Messogios wat om de hoek ligt. Daar verwacht ik Akis en Nicos aan te treffen. Die laatste tref ik, maar de eerste is niet aanwezig. Akis blijkt er niet meer te werken. Hij heeft blijkbaar woorden gehad met de eigenaar, Yiannis, en is vertrokken naar een kleiner restaurant in een steegje bij de "kalverstraat".
Ik praat een tijd met Nicos en die mist Akis wel. De betere vertrekken en (zijn woorden) de simpele zielen blijven. Hij geeft aan dat de kans groot is dat hij volgend jaar ook ergens anders gaat werken. Het eten smaakt er niet minder om. Er zijn een paar groepen Roemenen binnen dus qua klandizie mag men zeker niet klagen. Aan het eind krijg ik eerst een tsipouro van de eigenaar en dan ook nog een hele flinke van Nicos. Gelukkig ben ik al wat gewend maar besluit na de maaltijd toch even wat te wandelen.
Heel ver kom ik niet want bij een tentje verderop hoor ik ineens "He Johnny". Elsbeth zit daar met Stelios. Die zouden "even" wat gaan eten maar dan komen er ook twee oude schoolvrienden van Stelios bij zitten. En ja, dan zit je dus nog wel even. Ook ik mag aanschuiven en krijg nog een tsipouro. Het is een gezellige boel en we praten over van alles. Maar ook aan gezelligheid komt een eind en Elsbeth verlangt wel naar haar bedje. Ik besluit maar niet verder te wandelen en ook naar mijn kamer te gaan. Ik sluit om 01:50 mijn luiken.
|
