|
8:00 Wakker. Omdat raki zo puur is hou je er geen houten kop aan over. Maar citroentjesfris ben ik ook niet. Na het ontbijt stap ik op de scooter om de bergen in te gaan. Een rondje Krassi-Mochos. Echt fris is het buiten totaal niet maar boven op de berg waait het wel wat zodat je toch wat verfrist wordt.
Ik zit net bij Nemo van mijn koffie te genieten als mijn broertje Berry belt. Helaas geen geouwehoer maar met een serieuze boodschap. Zusje Trudy ligt in het ziekenhuis. Vanwege medische geheimhouding ga ik niet in op de oorzaak maar het zag er even niet goed uit. Eerste scans hebben echter geen oorzaak aangetoond en dus kunnen we de ergste opties (die ook meteen in je opkomen) afstrepen. Vanmiddag krijgt ze een tweede scan.
Tja, dat brengt je toch wel even aan het wankelen. En nee dat is niet de nawerking van de raki. Ik kan niks anders doen dan afwachten. Berry is woordvoerder en zal mij op de hoogte houden. Meteen krijg ik steun van Anita en dat waardeer ik enorm. Maar de rest van de dag verloopt toch in een heel andere stemming.
De rest van de dag blijf ik ook op de kamer. Een leesboek en video voor de afleiding, de airco voor koelte en een broodje als avondeten. Dan krijg ik bericht dat zusje weer thuis is! De tweede scan heeft ook niks opgeleverd. Ze heeft nog wel de klachten, gelukkig wel in mindere mate. Er is dus blijkbaar niks heel ernstigs aan de hand maar zolang niet duidelijk is wat het wel is blijf je in het ongewisse. En met die gedachte sluit ik om 23:30 mijn luiken.
|
