Ineens zit ik rechtovereind! Het is 5:50 en de eerste gedachte is niet mijn zusje maar iets heel triviaals als de vuilnisbak (sorry Trudy). Ik had Mike beloofd de bakken naar de straat te zetten en dat ben ik gisterenavond helemaal vergeten. Hoe vreemd kunnen hersenen werken.. Ik zet ze aan de weg waar ze 10 minuten later door de vuilniswagen worden geleegd.

Ik ben klaar wakker en dus maak ik een ontbijtje en zit om 7:00 achter de laptop voor een werkdag. Een lange werkdag. Want om 19:00 heb ik het werk niet klaar maar is het wel genoeg voor vandaag. Berry heeft mij ondertussen ingelicht dat Trudy naar een ander ziekenhuis is gegaan en dat daar nog meer testen worden uitgevoerd.

De scooter brengt mij naar Ruud en Maria en die praat ik bij over mijn zusje en de andere zaken. Ook zij leven mee en Maria oppert een paar mogelijke oorzaken maar stelt ook dat soms er gewoon niks gevonden wordt. Ik heb bij hen altijd een luisterend oor, daarom zijn we ook al bijna 25 jaar vrienden.

Het is al een lange dag geweest en om 22:00 ben ik weer thuis en probeer ik mijn luiken te sluiten. De slaap heeft mij net te pakken als de telefoon gaat. Berry! Dat is best met een schrik wakker worden. Hij was vergeten dat ik hier een uur voorloop en dacht dat ik nog in een restaurant zou zitten. Ze hebben bij Trudy de waarschijnlijke oorzaak gevonden. En dat is nog steeds niet leuk maar vele malen minder erg dan wat er eerder door mijn hoofd ging. Ze blijft nog wel in het ziekenhuis ter bewaking.

Na dit toch wel goede gesprek wil de slaap niet zo snel meer toeslaan. Uiteindelijk sluit ik ca 0:30 dan toch weer mijn luiken.

De vakantiedagen van 2016 op een rijtje