Reisverslag  Dag 35 - Woensdag 29 Juni 2016

 

05:50 Voor de wekker ben ik reeds wakker. Ik eet mijn laatste broodje en lees mijn boek uit. Om 6:30 ga ik richting auto en rijd 25 minuten later de boot af. Ik hoop snel door Pireaus te kunnen rijden maar kom behoorlijk vast in de file te staan. Het duurt minimaal 45 minuten voordat ik de haven in mijn spiegel uit te oog verlies. Maar dan gaat het gelukkig steeds sneller en zit ik al snel op de snelweg. Athene uit en dan is de weg vrij. Ik ga naar Pileon, naar Kala Nera wat ik om 11:30 bereik.

Hotel Enalion heeft een nieuwe beheerster, een beetje vreemd mens om te zien. Ik krijg kamer 6, dat ligt in het achterste gebouw. Daar hoor ik een bekende stem en even later heb ik schoonmaakster Niki om mijn nek hangen. Ik wist dat ze er nog werkte en ze heeft nog steeds de vrolijke uitstraling en de aanstekelijke lach. Het gaat goed met haar maar ze is druk, vandaag veel vertrekkers en die kamers krijgen een uitgebreidere schoonmaakbeurt. Mijn kamer heeft ze al gehad en ik stap in een schone en ruime kamer.

Wat spullen uit de auto, mijn auto staat zoveel mogelijk onder de bomen geparkeerd. Maar uit die bomen komt "sneeuw" zoals ik niet veel later zal merken als ik aan een freddo zit. De katjes laten hun piepkleine bloempjes vallen en ieder oppervlak ligt bezaaid ermee. De beheerster zegt dat we het moeten nemen zoals het is, wij bevinden ons in het territorium van de bomen. Zoals ik al zei, een beetje vreemd. Zal mij niets verbazen als ze tegen de bomen praat.

Op de kamer is geen internet. Wifi signaal wel, maar geen internet. Barman Jorgos helpt mij de router herstarten en dat helpt gelukkig. Ook heb ik geen mobiel signaal op de kamer maar dat is al zolang ik hier kom. Ik heb de airco aan en lig op bed wat te lezen, te internetten en val ook even in slaap. Was tenslotte vroeg wakker.

Als ik wakker word zie ik donkere wolken bij de bergen. De vochtigheid is hier wat hoger dan op Kreta. Voor de rest is Kala Nera niet veel veranderd. In de avond wandel ik naar taverna Paris waar ik door de broers Christos en Paris wordt verwelkomd. Evert is er twee weken geleden nog even geweest. Het eten en de tsipouro, alles is zo herkenbaar vertrouwd. Na de maaltijd loop ik nog even wat rond maar ga dan toch naar de kamer. Ik sluit om 22:45 mijn luiken.


Vorige dagVolgende dag

De vakantiedagen van 2016 op een rijtje