|
08:15 ontbijt. Dit keer hou ik mij in, ik wil niet met een volle buik op de massagebank liggen. Maar tijdens het ontbijt begint de kerkbel te luiden in een zeer traag tempo. Er is iemand overleden in het dorp. Als snel blijkt dat het een 98 jarige oude vrouw te zijn uit het begin van het dorp.
Om 9:30 rijd ik naar Mountain Resort in Aristi en lig ik een half uur later in de jacuzzi en daarna in het zwembad. Ik lig net op een van de ligstoelen als er een meisje van het resort zoekend rondkijkt. Ik kijk haar ook aan en ze vraagt of ze kan helpen. Ik vraag of ze soms iemand zoekt die een massage heeft geboekt. Ik ben de enige in het zwembad en het blijkt dat ze van de receptie verder geen info heeft gekregen maar ja, ze zoekt diegene. Ik zeg dat ik degene ben en dat ik mij even zal omkleden en mij dan zal melden bij haar.
Iets voor elven lig ik dus op de massagetafel. Eerst krijg ik een scub behandeling waardoor de huid gereinigd wordt. Daarna mag ik mij even afspoelen in de douche die in de massageruimte is terwijl zij buiten wacht. Daarna krijg ik een heerlijk ontspanningsmassage met geurende olie. Dan stop de muziek en merk ik ook dat het wat donkerder is geworden (zelfs met mijn ogen dicht). Het blijkt een stroomstoring te zijn, maar met het kaarslicht blijkt ze mij toch goed te kunnen zien (je hebt een voldoende lichte huid zegt ze lachend) en ze gaat gewoon door met de massage.
Na enige tijd is de stroom weer terug en daarna is helaas ook de massage te snel afgelopen. De sauna en stoomcabine worden opgestart terwijl ik de olie van mijn lichaam haal. Na een tijdje in de stoomcabine en daarna in de sauna eindig ik languit in de jacuzzi. Ik ben helemaal ontspannen, dit is heerlijk. Als de motor van de jacuzzi weer afslaat duik ik nog even het zwembad in om daarna op een ligstoel mij te laten opdrogen.
Het is 14:15 als ik de wellness verlaat en bij de receptie afreken. Het meisje daar vindt ook dat ik er helemaal relaxed uit zie. Ik rijd terug naar huis en zie bij een huis in het begin van het dorp een deksel van een doodskist bij de voordeur staan. Daar ligt dus de oude vrouw die overleden is. Ze wordt vandaag al om 18:00 begraven. Dat gebeurt hier snel. Na 40 dagen is er dan een rouwbijeenkomst waarbij alle familie aanwezig zal zijn.
Bij het hotel is alles al klaar om een groep van de Zagoriwood (lokale bewoners die ieder jaar een film maken) van een lunch te voorzien. Ongeveer 30 personen, Yiannis en Rita zijn er druk mee geweest. Ik help nog even met een paar zaken en ook met wat waterkannen naar buiten te dragen. Ik mag zelf in de keuken opscheppen wat ik wil hebben. Ik schep van alles op een bordje en ga binnen zitten eten. Daarna vallen mijn ogen helemaal dicht en ga ik naar bed.
Ik word gewekt door de kerkklokken. De begrafenis gaat beginnen. De auto met de kist komt naar de kerk gereden en de familie en een groot deel van het dorp loopt erachter. Rita vraagt of ik even op het hotel wil passen want beiden willen naar de dienst. Ik doe dat natuurlijk. Ik verwachtte dat die dienst wel een uur zou duren maar Rita is na 15 minuten al terug. En dan gaat de auto met kist ook al richting begraafplaats. Ook daar heeft de familie blijkbaar niet lang voor nodig want 15 minuten later komt iedereen al terug. Zo, die ligt. Alsof ze zo snel mogelijk de erfenis willen regelen. Zou de familie geen sticker regeling hebben? Zelfs Rita vindt het wel snel gaan.
Yiannis vraagt wat ik wil eten en ik vraag of er van vanmiddag wat over is. Dat is er en ik maak hem duidelijk dat een bordje van dat mij meer dan voldoende is. Hij is daarna snel verdwenen. Samen met de buurman gaat hij in een dorp verderop voetbal kijken. Die hebben Nova satelliet tv. Het team van Ioannia speelt in de play-offs van de Europa League tegen een team uit Noorwegen.
Ik ga met Rita naar Kato Pedina, naar de bar van Lila en Pavlos. Daar zie ik meer bekende gezichten en het blijkt dat half Zagoriwood er ook zit. En ook Lena komt langs. Die laat ruwe opnamen zien van de film die ze gaat maken om haar weven van wol te promoten. Ook daar helpt de Zagoriwood mee. Ze speelt een zijderups en dat is echt hilarisch. Ondertussen is er ook opwinding want Ioannina staat met 2-0 voor. Uiteindelijk eindigt de wedstrijd in 3-0. Maar volgende week moeten ze in Noorwegen spelen. Noorwegen uit, altijd lastig. Maar het is the dead of the gladiolen zoals Louis zou zeggen.
Als Rita en ik weer thuis komen dan zitten Yiannis en de buurman buiten de wedstrijd nog te bespreken en van de lekkere avond te genieten. Ook ik neem nog een tsipouro maar wens dan iedereen een goede nacht. Om 1:00 sluit ik mijn luiken.
|
