|
08:45 Wakker door wekker. Afgelopen nacht toch maar de deken over mij heen getrokken. Maar wel heerlijk geslapen en uitgerust word ik wakker. Na het ontbijt en de koffie ga ik eerst een tijd met Staas zitten praten. Dan ga ik toch weer achter de laptop zitten. Het is alweer bijna een week geleden dat ik het verslag heb bijgewerkt en dus is het tiktijd.
Tussendoor komt een broer van Yiannis met zijn zoon langs en is het tsipouro tijd. Dat sla ik natuurlijk niet af en zit een tijdje naar de familieverhalen te luisten terwijl ik tsipouro drink en wat hapjes eet.
Daarna tik ik weer driftig verder met als resultaat dat ik nu (het is hier 14:35) helemaal bij ben. Rita, Yiannis en Staas gaan aan de lunch maar die sla ik over. Ik eet vanavond met de gasten mee. En dus weten jullie, lieve kijkbuislezertjes, weer alles (of bijna alles, dat blijft altijd de vraag voor jullie). Dinsdag verlaat ik Ano Pedina en ga ik twee nachten naar Kalambaka (Meteora kloosters) om daarna door te gaan naar Thassos. Vanaf Thassos zal de volgende update komen.
Hier betrekt het nu, de verwachting is dat we vanmiddag en vanavond nog een paar forse buien gaan krijgen. Of dat zo is? Jullie lezen het over een week.
Wordt vervolgd...
Nou, dat is meer dan een week wachten geweest, niet waar kijkbuislezertjes? En ik weet niet of dat het wachten het helemaal waard zal zijn. Wel om te weten wat ik gedaan heb, maar of er spannende zaken of verrassende wendingen in zullen zitten? Voor mij een weet, voor jullie nog een vraag.
Na het lezen van een paar hoofdstukken ben ik toch even in slaap gevallen. Tis toch wat, dat jong slaapt wat af. Heerlijk! Daarna krijg ik van Rita weer snel een frappee en ontmoet ik de nieuwe gasten. Het zijn twee mannen, vrienden van elkaar, elk op een eigen slaapkamer. De heren zijn vooral geïnteresseerd in de Griekse geschiedenis. Beiden roken grote sigaren terwijl ze elkaar met hun kennis de loef af proberen te steken. Het taalgebruik is ook hilarisch ("Een biezonder amusant optrekje heeft u hier"; "Dit is een alleraardigst dorpje"). In stilte lig ik in een deuk.
Dat doe ik ook als het diner geserveerd is. De heren proberen uit te vogelen uit welke ingrediënten het eten bestaat en ik maak eruit op dat ze meer verstand hebben over de geschiedenis. Het brood moet wel hier gebakken zijn, de bakker zal wel pas in Ioannina zijn. Dat laatste klopt, het eerste niet. Twee keer per week wordt brood gehaald bij de bakker in Ioannina (40 min enkele reis), de overige dagen komt het wel hier uit de oven maar dat is omdat het "opgepiept" wordt.
Na dit biezonder amusante gesprek om zo te volgen nestel ik mij op de bank met iPad, boek en tsipiouro. Zo verstrijkt de avond en wens ik om 23:45 Yiannis en de buurman een kalinichta. De heren en Rita zijn al naar bed gegaan (wel gescheiden neem ik aan). Om 0:10 sluit ik mijn luiken.
|
