|
08:00 Ik word wakker van de omroep dat de restaurants open zijn. Ik ga wel lekker ontbijten. Het diner heb ik gisteren overgeslagen, ook al was het gratis. Ik had geen trek. Na het ontbijt een frappee gehaald (Pa, weet je het nog? Zit geen alcohol in tenzij ik schrijf frappee Porfyron). Nog even verder met de site en daarna lekker liggen lezen. Het eerste boek (dat ik van Peter heb gekregen) heeft mij al goed te pakken.
Om 14:30 worden de hutten ontruimd zodat de schoonmaak alvast kan beginnen. Dus even in de lounge gezeten en Patras zien naderen. Het is 16:00 als ik de boot in Patras verlaat. Donkere wolken en een harde wind, maar wel met de zon er tussendoor. Dat is toch niet wat ik verwachtte. Het is even zoeken om Patras te verlaten, maar de TomTom helpt weer prima. En op de snelweg valt mij een ding meteen op: het is er zo rustig! Alle bouwprojecten rondom de snelweg (de verbreding van 1,5 baans naar een volledige 2 baans) liggen stil. De eerste confrontatie met een land in diepe crisis.
Ik bereik Diakopto iets over vijven en stuur (dat is vreemd) naar een nieuw hotel. Hotel Alkistis heb ik dit jaar geboekt in plaats van Chris Paul. Komt door de barvrouw Despina van vorig jaar. Ik heb via facebook contact gehouden en heb haar Alkistis laten boeken. Dat is van haar zwager en ze had het vorig jaar mij aanbevolen. Chris Paul is nooit opgeknapt en werd steeds slechter. Centrale airco is ook niet meer van deze tijd.
Maar voordat ik mij bij het hotel rijd ik iets verder door naar de bar welke door Despina en haar 2 zussen wordt gerund. Ook hier is het rustig. De windschermen naar beneden want er staat een harde wind die spetters van de zee mee zwiept. Achter de bar staat Yota. Ze herkent mij en ik neem een frappee. Dan richting hotel en ik kamer 202. Nou ja, kamer?!? Het is een geheel appartement! Ruime woonkamer met open keuken en een fikse badkamer en een nog ruimere slaapkamer. Eigen airco en draadloos internet op de kamer. Perfect! En alles nieuw, niet uit de jaren zeventig van de vorige eeuw.
Rolluiken voor de ramen, dus ik kan ze echt sluiten. En de auto komt achter het hotel in een weilandje te staan, tussen de olijf- en sinaasappelbomen. Ik laad wat spullen uit en installeer ze op de kamer. Het lekkere tweepersoonsbed lonkt maar ik blijf er uit. Het is 19:30 als ik wel trek krijg. De taverna tegenover de bar is gesloten, of dat voor nu is of voor altijd moet ik nog te weten komen. Nu loop ik richting station en centrum. Dit loopje van 550meter zal ik de komende dagen vaker maken.
Bij het station zit een pitta gyros zaakje en daar heb ik zin in. Dus een pitta gyros besteld en ik kijk ondertussen naar de bouwput die het station was. De rails is weg en ze gaan het perron verlengen en overkappen. Nieuwe stijl zoals ze dat bij andere stations al hebben gedaan. En de hele lijn wordt dubbelspoors. Maar nu ligt alles stil en ik vraag mij af hoe lang geleden er hier gewerkt is. Ondertussen komen er wat donkere wolken van de heuvels richting de zee. Ik zie het op nog geen 100 meter regenen maar ik krijg enkel wat spetters. Even later is het ook alweer droog.
Terug gelopen naar de bar en van Yota een tsipouro gekregen. Ik besluit het niet laat te maken en het is ook stil bij de bar. Dus om 22:30 vertrek ik naar huis, doe de luiken vast dicht en ga nog wat liggen lezen. Om 23:30 sluit ik mijn luiken.
|
