|
07:30 Ik word wakker voordat de wekker gaat. Ik zit buiten op het terras een klein ontbijtje te nuttigen en merk dat het goed aan het opwarmen is. Dan sluit ik de kamer af en ga naar het station. Dit keer niet alleen voor een freddo, maar ook voor een treinrit naar Kalavryta. De kaartjes heb ik gisteren gekocht en gemerkt dat ze heel flink in prijs zijn gestegen! Het is nu 19 euro voor een retourtje.
Ik zit aan de freddo als ik een flink lawaai hoor op het perron. Daar is net door een bus een grote groep kinderen afgezet en ja hoor, die gaan ook met de trein mee. Die zit dus nokkie vol en daarom weet ik ook nu meteen waarom ik gisteren geen plaats in het voorste rijtuig kreeg. Want de plaatsbewijzen zijn nog steeds wel echte plaatsbewijzen, de stoelen zijn genummerd.
Ik zit in de middelste wagon, waar ook het aggregaat zit. Naast mij komt Dimitri en tegenover mij twee bakvisjes. Ze hebben een schoolreisje en dit treinritje is een hoogtepunt. De juf wordt steeds netjes met mevrouw aangesproken en ze blijven - zeker voor Griekse begrippen - keurig rustig.
De mobiele telefoons worden driftig gebruikt voor foto's. Ik ken de route vrij goed en kan ze waarschuwen als er mooie momenten aankomen. Dankbaar maken ze daar gebruik van. Hoewel de motoren van de trein hoorbaar meer moeite hebben met de klim nu de trein zo vol zit, zou het oude treintje uit elkaar gevallen zijn bij deze belasting.
In Kalavryta gaan de kinderen keurig in groepen de plaats verkennen. Ik denk dat ze verplicht langs het oorlogsmonument worden geleidt. Die geschiedenis mag niet vergeten worden. Ik loop de hoofdstraat door en koop bij de bakker een tiropitta. Daarna wil ik wel een koffie hebben en plof op een terrasje neer.
Na de koffie loop ik nog wat zaakjes langs en kom ik mijn bakvisjes tegen. Die zwaaien schuchter naar mij en gaan dan verder met wat ze aan het doen zijn. Ik kom in een zaakje waar de tsipouro met honing hebben. Goed voor de komende winter.
Dan loop ik terug naar het station. De kinderen gaan waarschijnlijk met de bus verder want die heb ik niet meer gezien. Mijn trein vertrekt keurig om 12:27 terug naar Diakopto. Het is nu een stuk rustiger in de trein! En die rust hou ik de rest van de middag en begin van de avond vast. Lekker lezen en muziek luisteren.
Ik meld mij om 19:30 bij Puerto, waar Jeanny nu achter de bar staat. Ik had van Despina al gehoord dat deze Canadees/Griekse nu in verwachting is. Ze herkent mij niet en ik laat het maar zo. Zij is niet een van de zusters en haar karakter ligt mij niet zo (een beetje teveel Amerikaans-fake). De freddo smaakt er niet minder door en ik zie dat de taverna open is! Dan is voor vanavond de restaurantkeuze ook gemaakt.
Het is 20:30 als ik aan de saganaki, een salade en een souvlaki zit. Die laatste is trouwens wel heel erg zout. Zullen de nieren blij mij zijn. Voor de zekerheid slok ik bijna een liter water weg. Ik verdrink nog net niet. Daarna bij de bar een afzakkertje in de vorm van een tsipouro. Die wordt gebracht door Yota2, van de zussen is geen enkel spoor. Er is geen sfeer dus ik vertrek snel naar mijn kamer. Daar nog wat lezen en ik sluit om 23:30 mijn luiken.
|
