Reisverslag  Dag 11 - Woensdag 13 Juni 2012

 

06:30 Klaarwakker. Een deel van de schuld ligt aan het binnenvallende licht door de balkondeur maar blijkbaar zit ik soms nog niet in vakantiemodus. Omdat het lekker is afgekoeld besluit ik een eind te gaan lopen. Paleochora ligt op een landtong, je hebt aan beide kanten zee. En dus loop ik de landtong rond en zie dat er toch weer flink bijgebouwd is. Maar nu zal dat wel gestopt zijn. Het is heerlijk om de vroege Grieken te zien die de planten water geven of het stoepje schrobben. En een paar oudjes zijn natuurlijk alweer op hun stoeltje buiten te vinden.

Ik kom na anderhalf uur weer terug op de kamer en wil die nog even luchten. Dan ontdek ik bij de balkondeur nog een schuifdeur. Deze deur heeft er dus drie, de eerste is de glazen deur, de tweede is het vliegenhor en er blijkt dus nog een derde goed verstopt in de sponning te zitten. En dat is de deur als lichtdicht luik! Ik had het dus wel goed donker kunnen maken. Lachend om deze stomme fout laat ik de kamer even lekker doorluchten terwijl ik een douche neem. Daarna meld ik mij in de ontbijtzaal en loop langs het buffet. Voldoende voor een goed ontbijt. En lekkere koffie (filterkoffie wil bij de Grieken nog wel eens een slappe bak zijn).

Daarna loop ik naar het centrum om daar bij een cafe met lekkere bankjes neer te strijken. Ik heb mijn netbook mee en daarop staat 350 pagina's gebruikaanwijzing van Koploper , de software die ik wil gaan gebruiken bij de modelspoorbaan. Wat daar allemaal mee kan! Dat is zelfs in 350 bladzijden nog niet uit te leggen. En die software is nog gratis ook, een uit de hand gelopen hobby noemen ze dat ook. Met een freddo naast mij werk ik de eerste 100 pagina's door. Ik zal het later vast nog wel een paar keer moeten lezen maar nu wil ik gewoon weten wat er mee kan en waar ik op de fysieke baan rekening mee moet houden.

Hierna ga ik buiten bij de hotellobby zitten en ga aan het werk. Ook nu een frappee naast mij en hier zit het net wat comfortabeler dan op het krukje op mijn kamer. Echter, de grote laptop heeft geen jonge accu meer en dat merk je aan de bedrijfsuren. Ik heb mijn werk nog niet af maar toch is de accu bijna leeg. Buiten is er geen elektriciteitsaansluiting en dus word ik naar binnen bij de bar verwezen. Daar kan ik aan de spanning en op een barkruk verder werken. De frappee wordt vervangen door een biertje, het is warm en dorstig weer.

Om 16:00 heb ik het werk voltooid en ga ik naar mijn kamer. Ik lig even muziek te luisteren als ik die ineens bijna niet hoor. De oude eigenaar zit in de lobby tv te kijken en het geluid staat op standje dinosaurus. Ik gun hem best kijkplezier maar het wordt mij dan toch te gortig en na een paar flinke uitroepen van mij op het moment dat hij weer zapt naar een ander kanaal, krijgen effect.

De avond is net begonnen als ik eerst een freddo scoor in het centrum en dan door loop naar Akrogiali. Ik heb net besteld (en het begint net donker te worden) als heel Paleochora donker wordt. Weg elektriciteit! Enkel de noodverlichting. Stelios wacht enige minuten maar als er dan nog steeds geen stroom is (ja, ik weet het, eigenlijk is het juiste woord spanning maar ik wil het niet te spannend maken voor jullie), start hij de generator. Konstadina legt mij uit dat ze in de keuken totaal geen gas gebruiken en compleet afhankelijk zijn van elektra.

De generator zorgt ervoor dat de keuken weer kan werken en zorgt ervoor dat de gasten ook weer kunnen zien wat ze eten want ondertussen is het helemaal donker geworden. Uiteindelijk keert na 40 minuten de stroom weer terug. Even afwachten of hij niet wegklapt maar daarna schakelt Stelios weer over (dus even de spanning eraf, generator uit en overschakelen op de netspanning. En zo gaan ze er hiermee om.

Het is nu een stuk rustiger en Konstadina had vroege eters. We praten nog wat bij en ze verteld dat ze in mei getrouwd is met de vriend die ze al 12 jaar heeft. Hij is brandweerman. Ze hadden een bruiloft van 900 man en toch nog voedsel over. Dat heeft ze aan de kerk gegeven zodat die het aan de armen kan geven. Hier is veel verborgen armoede, vaak weet enkel de kerk (de priester) wat er werkelijk speelt. Voor de rest houdt men het verborgen.

Stelios vertelt mij daarna dat hij al iets eerder getrouwd is en ondertussen een kind van anderhalf jaar heeft. Het is nog steeds een verlegen maar zeer aardige jongen. En die is al pappa. Ik reken af en loop naar een bar bij de pier. Daar bestel ik een frappe-Porfyron (ik leg uit hoe ik hem wil hebben en krijg hem ook keurig naar wens) en zit - je ontkomt er niet aan - de tweede helft van Nederland tegen Duitsland te kijken op het EK. Nederland verliest met 1-2 en is dus nu bijna uitgeschakeld. Ik zou er geen traan om laten. Het is 0:30 als ik mijn luiken sluit in een compleet verduisterde kamer.


Vorige dagVolgende dag

De vakantiedagen van 2012 op een rijtje