|
08:30 Wakker. Ik moet weer voor een eigen ontbijtje zorgen maar ik heb gisteren al wat boodschappen gedaan, dus dat gaat goed komen. Wat ik wel mis is een waterkoker. Geen Alla vandaag, dus dat komt nog wel. Ik rijd met de scooter als eerste naar de scootershop. Gelukkig hebben ze daar nu een fikse helm en tevreden kan ik verder rijden. In de rustige hoofdstraat haal ik een frappee en rijd dan naar de boekhandel. Het is tenslotte zaterdag...
Omdat Pellagia enkel frappee van ongekoeld water kan maken, zorg ik dus zelf voor een koude frappee. Ruud zeurt er al jaren om en ook die heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen. Ik ken boekhandels met een betere service! Even later melden Ruud en Maria zich ook bij de boekhandel, ze moeten bij de naaister iets verderop verstelde broeken ophalen (met rookgeur want die vrouw is een stevige rookster).
Niet veel later komt ook Mike op de scooter erbij. De vriendenclub is bijeen. We zijn bezig met elkaar te pesten, elkaar bij te praten, te helpen met mobiele telefoons en laptops en naar gevangen vissen te kijken. Dan is er gegil en opschudding. Een ongeluk in de hoofdstraat. Wij lopen er allemaal naartoe.
Het blijkt dat een Engelse neger uit het wandelgebied met zijn quad is komen scheuren en zo tegen een Audi SUV is geknald en daarna nog tegen een andere auto. Die gast heeft niets maar de spanning is meteen voelbaar. Bij de lokale bevolking komt een frustratie van jaren naar boven over dat racen met die quads. Een flinke discussie, wat geduw en uiteindelijk een neger die de benen neemt maar achtervolgd wordt door wat Grieken die de politie aan de telefoon hebben.
Dan vliegt de vlam echt in de pan. Twee witte Engelse gastjes op een quad, vliegen de rij stilstaande auto's voorbij en als Grieken hun manen om rustig te rijden, steken ze hun middelvinger op. Meteen vliegen er meerdere Griekse mannen op af, gastjes in paniek, rijden een paar krukken van een terras omver en komen tegen de achterkant van die Audi SUV tot stilstand. Voor en achter schade. Een van de Griekse mannen heeft de helm te pakken die bij dat soort gastjes altijd werkeloos achterop hangt (zitten toch geen hersens in, hoeft dus niet beschermd te worden). Maar nu krijgt de voorste een paar forse tikken met die helm voor zijn kop. Een bebloed gezicht en een huilend sorry roepend gastje zijn het resultaat.
Een aantal anderen - waaronder Ruud en Mike - proberen de boel weer wat te kalmeren en slagen daar gelukkig in. Het gastje druipt stilletjes af. Maar de frustratie is nog niet voorbij. Een man is het zo zat dat hij zijn auto dwars in de hoofdstraat zet. Hele straat geblokkeerd. Het duurt echt een tijd voordat er politie verschijnt en dat blijken twee schoolverlaters in een onopvallende auto te zijn. Die worden bijna besprongen door de menigte. Hele discussies met een felheid waarin duidelijk jaren van frustraties in opgeborgen zit. Dan maken ze het erger door een bon te gaan uitschrijven voor de dwars staande auto!
Dan komt er een echte politiewagen met wat indrukwekkender en ervarener politieagenten. Maar ook die willen die auto weg hebben. De bestuurder heeft de auto afgesloten. Ze willen hem arresteren en dat pikt de menigte niet. Maar de man zelf praat uiteindelijk op de menigte in en stapt in de politieauto en doet de deuren op slot. Hij wil het gerechtelijk laten voorkomen dus. De auto wordt door een paar man opzij gedrukt en even kan het verkeer er weer door.
Maar dan komt toch de frustratie terug en het gevoel dat de gemeente er weer niets aan gaat doen. Diverse mensen beginnen een menselijke blokkade waaraan ook Ruud, Maria, Mike en Pellagia mee doen. Ik ben het zeker met ze eens maar ben geen partij hierin. Ik weet dat er een verhuurmaffia is (waaronder die gasten van Hermes) die bij de gemeente grote invloed hebben. Gisteren bij Stavroula kwam een van die aso-bazen ook langs want Stavroula was tegen hem in gegaan. Zij wil niet meedoen aan dat soort praktijken (oa oplichten verhuurders door ze schade zelf te laten betalen en te claimen bij de verzekeraar).
De mensen zijn het zat, eisen dat de gemeente komt praten en blokkeren tot die tijd de hoofdweg. De agenten zien ook wel dat hier niet tegen op te treden valt (ik heb er uiteindelijk niet meer dan 4 gezien!). Ik ga in de schaduw op een trapje zitten en bekijk het tafereel. Discussies gaan heen en weer. Uiteindelijk zijn de mensen wel zo slim op touringcars door te laten. Toeristen moeten er niet de dupe van worden! En ook de gewone lijnbus mag erdoor. Maar de rest van de auto's moet omrijden door kleine straatjes over via de snelweg gaan.
Ik krijg aandrang van een andere zijde en besluit naar huis te rijden om even een bruine trui te breien. Als dat gelukt is en ik weer terugkom, is de gemeente net geweest in de vorm van de loco-burgemeester. Wat er precies besproken is, weet ik niet maar de mensen heffen - weliswaar mokkend - de blokkade op. Ik rijd achter Ruud en Maria aan en schuif bij Maria's moeder aan tafel. Ruud en Maria hadden eigenlijk vanmiddag naar het strand gewild. Het is nu al 15:30 en Ruud denkt dat we niet meer gaan, ook omdat er wind staat. Maar Maria geeft aan dat ze op haar vrije dag echt naar het strand wil. En dus gaan we nog naar het strand.
Ik rijd snel naar huis, pak mijn strandspullen en ga naar het strand waar Ruud en Maria reeds zitten. Ze zijn al flink verkleurt want de blokkade was in vol zonlicht en op warm asfalt. En nu kan vanwege de wind geen parasol opgezet worden. Dus hebben ze zich maar even ingesmeerd. Maria, de lieverd, heeft voor mij ook een frappee meegenomen. We zitten even te bekomen van de hectische middag en gaan dan het water in. De golfbrekers hebben van de manshoge golven net genoeg afgebroken om het houdbaar te houden.
Maria gaat alweer snel naar het droge, ze vindt het water nog te koud. Mij valt het enorm mee en ook Ruud vindt het prima. Dus dobberen wij een tijdje in het water en komt de crisis, het werk, de toekomst (misschien van de winter in Nederland extra geld verdienen?) en Emmanuela ter sprake. Dochterlief zit op een universiteit op Samos en heeft het prima naar haar zin. Misschien is er wel een mogelijkheid dat ze een andere studie begint in Rethymnon, maar enkel als ze daar wordt ingeloot. Zou veel geld schelen in verband met de aantal keren dat Emma terug naar huis komt of dat Ruud en Maria naar Samos gaan. Maar aan de andere kant heeft de "kleine" daar wel heel goed haar plekje gevonden en is de sociale controle genoeg om Ruud en Maria een veilig gevoel te geven.
Wij blijken door de stroming flink afgedreven te zijn. Wel parallel aan het strand, de stroming staat richting kust, dus geen Greenpeace die mij komt redden. Als we weer op het droge liggen of zitten vraag ik ze of ze zin hebben om met mij uit eten te gaan. Even onduidelijkheid over wie de beslissing neemt (ze wijzen naar elkaar), maar uiteindelijk gaan ze mee.
Terug naar huis en omkleden dus (na een douche om het strand en de dag van je af te spoelen). Bij huize Jongeneelen meld ik mij weer om 19:30 en even later is ook de beslissing genomen waar we gaan eten (na later blijkt een uitstekende beslissing qua eten en qua windbescherming). In de Opel Insignia van Ruud gaan we naar Agios. Bij hetzelfde restaurant, waar we vorig jaar op 15 augustus - naamdag van Maria - hebben gezeten, kunnen we voor de deur parkeren.
We bestellen mezes, allerlei hapjes. Heerlijk en gezellig! Maria is wat stiller maar dat is ook omdat wij mannen over mannenzaken praten. Ze laat ons maar. Ons geheugen wordt nog getest met alle bijnamen die ik in de jaren heb verzameld: pisokolito, heraklio, lekani, peperoni en ... (weet ik even niet). Van sommige kunnen we terughalen hoe ik eraan kwam, van anderen komen we er niet op.
Als ik om 22:15 net betaald heb scoort Griekenland en staat de zaak even op zijn kop. Ruud rijdt terug en alle drie hebben moeite de ogen open te houden. Onderweg krijg ik telefoon van Akis uit Naoussa. Die had ik vanochtend een sms gestuurd met het verzoek een kamer voor mij te reserveren (van 26 jni tot 2 juli), maar niets tegen de dames te zeggen. In het reserveringsboek is Mr VIP komen te staan. Hij heeft de hele dag perzikken staan plukken en kon mij nu pas bellen met de bevestiging. We spreken elkaar gauw.
We komen heelhuids aan (was ik met Ruud ook totaal niet bang voor) en ik ga dan op de scooter naar huis. Daarop wordt je altijd weer een beetje wakker maar na wat leeswerk vallen de ogen dan toch dicht (rond 23:15). Een kwartier later komt er een sms binnen. Van Pa die allen feliciteert. Ik heb geen idee maar het blijkt dat Griekenland naar de volgende ronde in de EK is. Dat gaat Nederland ze vast niet na doen. Al snel daarna hoor ik toeterende auto's door de straat en duurt het weer even voordat ik echt mijn luiken sluit.
|
