|
08:15 Wakker. Na een eigen ontbijtje is het tijd voor een werk- en wasdag. Het wassen besteed ik uit, daarvoor is de wasserette. Dus de vuile was bijeen gedreven, in een Ikea tas geduwd en op de scooter naar de wasserette. Met op mijn rug al de laptop zodat ik meteen door kan voor het werkgedeelte. Ik moet bij de wasserette even wachten want pas 09:15 verschijnen de medewerksters. Er hing een klein briefje op de ramen met "open at 14:00" maar ik hoopte - terecht gelukkig - dat dit nog van de zondag was.
De was is na 18:00 weer klaar en ik rijd naar Nemo Bar. Dat is op Kreta mijn werkplek. Uitzicht op strand, zee en hele leuke bediening. De bar is van een broer van Mike, George, en die heb ik eergisteren al bij Pella ontmoet. Anita is er al en ik word warm begroet door haar. Als ik net mijn kantoor geopend heb, verschijnt ook Bessy, de vriendelijke serveerster. Anita heeft een leuk schort voor "I am not Nemo's wife, i am the cook". Dan is dat ook weer duidelijk.
De werkdag verloopt goed, de verbinding is prima hoewel hij in de middag duidelijk vertraagd wordt als meer mensen er gebruik van gaan maken. Tja, ik heb geen alleenrecht erop. De koffie's worden afgewisseld met water, een verse jus en een broodje. Ik werk rustig door maar krijg het af en toe koud. Ik zit in de schaduw (zeer aan te bevelen als je nog wat op je scherm wilt zien) maar er staat veel wind en daar zit ik middenin. En die wind maakt en zo nu en dan zelfs fris. Maar ik mag niet klagen want ik begrijp dat collega's bij een schamel 15 graden (de helft van hier in Malia) in de onweersbuien zitten. Dus geen strand of zee, gezandstraald worden is geen pretje.
Om 15:45 ben ik wel klaar met mijn werkdagje. Ik ga nog wat eigen email afhandelen en nog wat surfen op het internet. Dus mag ik ook een biertje en zit even later, mijn kantoor keurig opgeruimd, aan de bar. Dan komt de avondploeg in de vorm van Mike en Poppy. Ook dit zijn bekenden en herkennen mij. Nog een biertje is het gevolg terwijl Anita en Bessy naar huis gaan.
Dan is de avond aangebroken en is het tijd om de was op te halen. Die krijg ik schoon, droog maar ongestreken terug. Thuis zit ook het strijkwerk erbij, maar dat is hier te duur en ook niet nodig. Eenmaal thuis kan de airco aan het werk en na een lekkere douche blijf ik nog een tijd op bed liggen lezen. Het eten wordt weer bij Cretan Family genuttigd. Gezellig, lekker en altijd welkom. De "vitamines mou" (mijn vitaminen, de raki) komt ook weer ter tafel. En zo is er weer een dag voorbij. Wat gaat het toch snel, veel te snel. Ik sluit om 0:30 mijn luiken.
|
