|
08:45 Wakker. Goed geslapen. Ik zie nu pas de sms die Ruud gisteren heeft gestuurd (maar toen zat ik aan de raki). Ze hebben besloten niet naar Rethymnon te gaan. Verstandige keus. Anders zit je op je vrije dag twee keer 1,5 uur in de auto. Er zijn betere methoden om tot rust te komen.
Ik ga naar Nemo Bar voor een ontbijtje (een tosti met een verse jus). Ik heb het net op als Ruud een sms stuurt dat ze naar het strand gaan. Ik rijd terug naar de kamer, pak mijn strandspullen en ben om 11:30 bij Ruud en Maria op het strand. Voldoende wind zodat de parasol niet opgezet kan worden. Al snel duiken we de zee in en liggen daar een tijdje te dobberen. "Quality time with friends", zou een Engelsman zeggen.
Daarna opdrogen maar ik voel de zon al snel goed branden. Heb mij wel ingesmeerd maar besluit om toch om 13:00 het strand te verlaten. De wind is iets gaan liggen en Ruud heeft de parasol opgezet. Hij denkt dat ze nog ca 1,5 uur op het strand zullen zijn. We spreken af dat ik een sms krijg als ze willen gaan eten. Waar? Dat zien we nog wel.
Ik rijd naar Nemo bar en ga daar zitten lezen. Lang hou ik het niet uit want mijn ogen vallen steeds dicht. Niet tegen vechten, maar aan toegeven. Dus ga ik naar huis voor een siësta. Een uurtje of twee later word ik wakker en blijf nog wat liggen lezen. Dan krijg ik een sms dat we om 19:00 gaan eten.
Ruud en Maria zitten al in de auto en we rijden naar Plaka, tussen Agios Nikolaos en Elounda in. Veel wind, heel veel wind. Het komt van de bergen af en schiet over het water. Na iets rondgelopen te zijn, kiest Maria een taverna. Eerst wil ze aan het water zitten maar de wind zou dat toch erg onaangenaam maken. We zoeken een tafeltje in de beschutting van een windscherm en zien forrse windvlagen over het water schieten.
Ze hebben hier een heerlijke retsina, komt uit Thessaloniki, en ik zorg ervoor dat ik de fles aan het einde meeneem. We hebben een gezellige avond en lachen ons een paar keer in een deuk. Nee Maria, ik ga het niet vertellen. Enkel de steekwoorden fiets, garage en vooruit-trappen moeten voldoende zijn om bij mij een paar jaar later nog een glimlach op mijn gezicht te zetten. Voor de rest van mijn trouwe volgers: "Je had erbij moeten zijn!".
Ruud brengt ons weer keurig thuis en ze gaan snel naar bed want de wekker gaat weer om 06:00. Ik ga nog even langs Cretan Family. Daar zit de groep met Angelique en Rob en als snel staat de raki fles op tafel. Ik vertel Jorgos over de retsina en laat hem de fles zien. Hij beweert dezelfde te hebben, maar Aristo helpt Jorgos uit de droom. Dezelfde vorm van de fles, maar een ander merk (gevolgd door een vol broederliefde "malaka!").
Ik neem afscheid van de groep. Aristo en Jorgos zie ik morgenmiddag nog op mijn afscheidstournee. En aldus sluit ik om 01:30 mijn luiken.
|
