08:30 In het hotel zijn nu meer gasten vanwege de bruiloft(en) in de stad. Maar toch is het nog muisstil als ik mij beneden meld. Dimitra heeft wel alles klaar staan en al snel zit ik met een frappee op het terras terwijl zij verder kijkt op de pc naar de nieuwe afleveringen van een Turkse soap die onder Griekse vrouwen mateloos populair is (zelfs Mamma-Maria kijkt er naar!).
Ik kijk buiten naar de stilte. Slechts een enkeling op straat, de buurvrouw staat enkel haar opstapje schoon te spuiten en verder niets. Heerlijk. Een tijd later komt de zon over de huizen tegenover mij en ga ik naar binnen voor het ontbijt. Daarna wandel ik rustig door het centrum en ga bij een bar aan de boulevard van een freddo zitten genieten. De zondagochtend wordt door de Grieken vaak buitenshuis en al koffiedrinkend doorgebracht. Dat doe ik dus ook en eind van de ochtend zit ik weer bij Omonia (het kafenion) naar oudjes te kijken. De vrouw van de eigenaar is er nu ook en zij is de enige vrouw. Ze herkent mij want we hebben elkaar vaker in het restaurant ontmoet. We praten wat over de zware tijden en de reis die ik doe. Maar dan roept een van de mannen weer een bestelling en loopt ze naar de keuken.
De middag wordt doorgebracht met het ontwerp en met wat volleybalzaken. De laatste formulieren moeten naar de NeVoBo en ik overleg nog even met de voorzitster per e-mail. Voor mij komend seizoen geen wedstrijden en ook geen training geven. Wel zelf trainen en het oppakken van de jeugdopleiding. Dus ik ben iedere week wel 1 keer in de sporthal. Maar de weekenden zijn vrij, behoudens het zaterdagochtendritueel. Ze zijn nog lang niet van mij af bij de Appie, de Brasserie (de lekkerste koffie en bedciening) en Boek & Blad (had ik al gezegd dat ze hier het grootste assortiment boeken en tijdschriften van Meppel en omstreken hebben?).
Athina belt niet op. Ze zou bellen als ze de bergen in zouden gaan en dan zou ik mee kunnen. Blijkbaar heeft kleine Nikos andere plannen gehad. Dus zit ik het eind van de middag lekker op het terras te lezen. Het is drukkend warm maar een beetje frisse lucht is toch altijd beter dan de hele tijd een airco. Hoewel 35 graden niet heel fris is. Ik neem afscheid van Dimitra. Die wordt afgelost door zus Katharina en ik zal haar morgenochtend niet zien omdat ze Akis gaat meehelpen met de perziken.
Ik ga bijtijds eten want Akis had gezegd dat we misschien bij het hotel de EK finale (Spanje-Italië) gaan kijken. Dus is het nog licht als ik ga eten (een unicum) en net donker als ik terugkom bij het hotel. Helaas heb ik Akis net gemist, zo verteld Katharina. Hij is doodop thuisgekomen en is even naar het hotel gelopen om afscheid van mij te nemen. Ik sms hem en even later belt hij mij. Hij ligt al op bed en zal de wedstrijd niet uitzien. Ik bedank hem voor alles en hoop hem volgend jaar weer te zien. Het is een goeie gozer.
Ook Nikos (de man van Katharina) blijft niet bij de wedstrijd. Hij moet nog wat bankzaken voorbereiden die hij morgen bij de bank moet doen. Dus uiteindelijk ben ik de enige die de wedstrijd zit te kijken in het hotel. Katharina zit buiten met een vriendin te praten. Ik zit wel aan de tsipouro dus hou het nog wel even vol. De spanjaarden winnen met 4-0 maar ik heb totaal gemist dat Italië met 10 man kwam te spelen vanwege opgebruikte wissels en nog een blessure. Kun je nagaan dat mijn aandacht er toch niet helemaal bij was. Als excuus kan wel het rappe Griekse commentaar opgebracht worden, dat is echt niet te volgen!
Na de wedstrijd (heb hem wel uit zitten kijken) is het richting kamer en om 0:15 sluit ik mijn luiken.
|