|
10:00 Wakker. Dat krijg je met die luiken. En ik ga er steeds langer van slapen. Dat lijkt goed maar ik wil niet te lui worden. Maar met deze drukkende warmte is het toch wel lekker dat je toch goed kan slapen. En dat met een ventilator die geluid maakt en je al draaiend iedere keer een golf lucht over je heen blaast. Voordeel van dat geluid is dat je de muggen niet hoort. Dat die krengen toch nog ergens binnen komen, ondanks dat de horren strak dicht zitten en geen gaten vertonen, is mij een raadsel. Helaas verhindert de luchtverplaatsing van de fan niet dat ze mij vinden.
Na het ontbijt hoor ik boven al leven. Moet wel want Elsbeth heeft om 10:00 een afspraak met de kapster, aan huis. Als ik boven het balkon op loop, dan moet ik wel lachen. Hier zit een vrouw die te vergelijken is met een vogelverschrikker die zonnepanelen op haar hoofd heeft. Elsbeth krijgt een kleurtje. Dan doel ik op haar haardos. En even later ook in haar gezicht als ik een foto maak. Nee, die komt niet op internet, maar ik kan hem zeker gebruiken bij mijn huisdeur met de tekst "hier waak ik". Geheid geen inbreker die nog naar binnen durft.
Ik ga vandaag weer wat uren werken. Collega's hebben wat aanpassingen gedaan en die zal ik in gebruik nemen. Daarnaast de gewoonlijke vragen en andere zaken. Zo verstrijkt het einde van de ochtend en de halve middag. Dan is het genoeg geweest en duik ik plat. Lekker even lezen en misschien een tukkie doen. De hitte doet je energienivo dalen zonder dat je veel doet. Maar dat tukkie kan ik vergeten want ik krijg een sms dat er op het werk toch een paar sproedjes zijn. Dus weer achter de laptop...
Twee uur later en redelijk gefrustreerd vanwege onze bavianen (lees: onze verkopers) op het werk (daar laat ik het bij, de rest zal wel onder bedrijfsgeheim vallen), wil ik naar het strand. Ik open de gordijnen en zie een inktzwarte lucht! En even later dreunt de eerste onweersklap door de lucht. Dat wordt dus geen strand. En dit was niet voorspeld. Ik sta ondertussen mijn frustratie van mij af te praten richting Elsbeth, terwijl die "in the flow" is vanwege het inpakken van de koffers en nu bijna tevreden staat te strijken (maar het wordt nooit haar hobby).
En dan begint het wat te donderen en goed te regenen. Dat het even goed te keer gaat, bewijzen de opgezweepte golven die tegen de kade van de veerboten met geweld omhoog stuiven. Elsbeth helemaal blij voor haar tuin en gras en ik ben blij vanwege de lekkere verkoeling die dit oplevert. Niet alle ramen kunnen volledig open want het huis heeft geen regengoot en net voor een raam klatert het water van het dak. Als ik die openzet dan heb ik al snel een hoop water binnen. Toch zet het niet heel goed door. Het gedonder neemt snel af maar er valt genoeg regen om Elsbeth tevreden te stellen.
Het is alweer even droog als ik naar Messogios ga. Daar zit iedereen binnen of onder het overdekte terras. Er is nog 1 droog tafeltje onder een parasol over en die neem ik in. Zelfs de muziek (de 2 mans band) is binnen opgesteld. Ik zit lekker te eten en te geinen met Akis en Christo. Die laatste komt, als ik uitgegeten ben, met een gigantische schaal vlees op mij aflopen. Wil de schaal neerzetten en trekt hem dan met een lach weg en brengt hem naar de Griekse groep die hem daadwerkelijk besteld heeft. Ik vraag hem daarna lachend waar mijn hoofdschotel blijft.
De tsipouro ga ik binnen zitten drinken. Het is 25 graden en soms met een straf windje. Ja, ik weet dat jullie in Nederland er een moord voor zouden doen, maar mijn lichaam zei eerst "dat is lekker fris" en zegt nu "ik vind het toch wel erg fris worden". Even later komt Akis erbij zitten. Eerst met een vol glas tsipouro maar dat wordt door Christo weggehaald. Akis mag enkel een glaasje wijn want hij zit aan de medicijnen vanwege een rugpijn. Het gaat met de medicijnen wel weer. Even later zit Nikos ook een tijdje bij mij. Je bouwt een vaste band met die gasten op.
Dan toch maar afrekenen, op huis aan, daar de slaapkamerdeur naar buiten vol open en de fan even op standje storm. Even later zet ik de fan weer op standje 1 en sluit om 0:45 mijn luiken.
|
