|
09:00 Wakker. Tijdens het ontbijt hoor ik al overal grote bedrijvigheid. Elsbeth is de laatste spullen in de koffers aan het doen en de kinderen aan het aansturen om zich ook gereed te maken. Ze vraagt of ik vrijdag wat vroeger mijn appartement uit zou willen gaan, ze heeft het nodig voor Finnen uit villa 6 die er even tijdelijk in moeten verblijven tot ze vertrekken (de volgende dag vroeg).
Ik laat weten dat het goed komt en hou mij verder wat afzijdig zodat ik haar niet stoor tijdens het inpakken. We besluiten dat ik hier afscheid van ze neem, Stelios staat in de haven op ze te wachten. Daar hoef ik met mijn snuit niet bij te staan. Op de valreep fluistert schildpad (dat is de schoonmaakster) Elsbeth in dat de Finnen pas zaterdag het appartement nodig hebben. Ik kan dus rustig doen met vertrek. Elsbeth regelt dat morgen door schildpad een was gedraaid wordt voor mij. Dan is mijn garderobe ook weer schoon en fris.
Het tijdstip van afscheid is genomen en Elsbeth bedankt mij en ik bedank Elsbeth. Van de jongens krijg ik een hand maar Ioli geeft mij wel twee keer een grote knuffel. En dan toch nog even luisteren of er kaboutertjes in mijn buik zijn (bij mamma altijd wel). Ze komt tot de conclusie dat het bij mij kleine kaboutertjes zijn die ook nog eens weinig lawaai maken. Dan zitten de drie koffers in de auto en zo ook de kinderen. Rare gewaarwording om hen uit te zwaaien, normaal is het andersom. Heel vreemd!
Ik heb weer een stranddag en stap dus in de auto, zet de airco op 24 (buiten is het al 32) en rijd naar Golden Beach. Daar zit ik op de netbook een deel van het verslag te tikken, grote bomen zorgen voor voldoende schaduw en een frappee en een grote fles water voor het innerlijke. Zo verstrijkt het grote gedeelte van de middag en weer geen cd verkopers. Ik geef het op, ze zullen er niet meer zijn (of misschien zie ik ze nog in Parga). Wel zie ik dat de regenbui (met windstoten) van gisterenavond ook hier huis heeft gehouden. Veel takken zijn afgeknapt en een omkleedhokje ligt op zijn kant (en dat was maandag nog niet zo).
Het is 15:30 als ik naar Paradise Beach door rijd. Daar heb ik geluk met een parkeerplekje in de schaduw. Meteen naar een zonbedje met een grote rieten parasol en dan plonzen! De zee is bijna zo straks als een spiegel en het begin is vies warm. Maar als je 20 meter uit de kust gaat (je kunt daar nog gewoon staan) dan voel je een lekkere koele stroom.
Dobberen, opdrogen, dobberen, opdrogen. Wat een vervelend leven heb ik toch. Dat is Berry met mij eens als hij mij belt en hoort waar ik ben. Hij vertelt over het klusweekend en ik over mijn leven hier. Groter contrast kan er bijna niet zijn. Dan vertelt hij nog iets over de verbouwing, ik hoor vaag mijn naam, maar de verbinding is ineens heel slecht. Later is het weer beter als hij vertelt over de vele regen in Nederland. Ik leef met jullie mee!
Na dit opbeurende gesprek besluit ik nog een keer te plonzen en mij dan op te laten drogen. De laatste keer Paradise Beach voor dit jaar. Het is 20:15 als ik thuis kom in een totale stilte. Ik plons nog even in het zwembad en ga dan naar muziek liggen luisteren. Ik kan het geluid uit de speakers wat harder zetten, niemand die het hoort. Maar ook niemand om mee te kletsen en dat is hier wel vreemd. Dus ga ik naar Messogios en zit daar heerlijk te eten, te klieren met Christo en een tijd te praten met Akis.
Wat tsipouro later is het 0:30 en is er nog een tafeltje (buiten die van mij) bezet. Ik betaal, wens iedereen een goede nacht en ga naar huis. Stelios is nog niet thuis, die heeft natuurlijk buiten de deur gegeten. Ik sluit mijn luiken om 0:30.
|
