|
08:15 De wekker gaat maar ik was al een half uur eerder wakker. Het is wasdag vandaag en ik hoor schildpad al rondlopen (iemand anders kan het bijna niet zijn). Haar echte naam weet ik niet maar het lijkt op het Griekse woord schildpad. Daarbij is de niet de snuggerste, dat zal ze straks nog demonstreren. Maar wassen en strijken kan ze goed.
Dus heb ik de was bij haar ingeleverd en ga ik ondertussen de auto in de garage rijden want Stelios is stilletjes naar het werk vertrokken. In de schaduw en een stuk dichterbij ga ik de spullen herschikken. Ik dacht veel ruimte over te houden maar ik had de Pronk factor onderschat. Twee volle Ikea tassen mag ik naar Nederland vervoeren. Elsbeth heeft het heel lief gevraagd en toen kon ik natuurlijk niet meer weigeren (mag altijd weigeren maar als ze dan zo lief kijkt...). Ze passen goed in het achterste gedeelte van de kofferbak en omdat er kleding in zit mag ik het indrukken.
Alvast wat andere spullen in de auto en hoewel ik in de schaduw werk, klotsen de oksels. Als alles erin zit, rijd ik de auto meteen door naar de groter supermarkt die richting Alea hotel ligt. De vorige keer had ik te weinig geld maar ze hebben hier de platte stekkers die Pa graag wil hebben en ik heb er nog wat schakelaars gekocht. De retsinaflesjes hadden ze hier ook maar waren 12 cent duurder. Voor de rest nog wat water want dat gaat er nu per liter doorheen.
Dan snel terug naar huis en ik wil aan het verslag werken en kijken of het op de zaak goed gaat. Aan het verslag kan ik werken maar verder dan dat kom ik niet. De internetverbinding ligt eruit. Als ik onderzoek waarom blijkt de aardlekschakelaar eruit te liggen en er ook niet meer in te willen. Wat kan dat zijn? Dat is de schuld van schildpad. Want die staat de balkons en horren te schrobben met een fikse straal water. En dat komt ook langs een contactdoos. En die is wel spatwaterdicht, maar niet tuinslangwaterdicht! Ik leg het haar uit - althans, dat probeer ik - maar de blik die ik terug krijg is mix van onwetendheid en "nou en?".
Uiteindelijk krijg ik de aardlek er weer in en alles start op, behalve... het modem! Geen lichtje gaat branden. Terwijl de spanning erop staat. Ik probeer van alles maar hij blijft zo dood als een pier. Die heeft het dus blijkbaar niet overleefd. Ik stuur Stelios een sms maar hij heeft het of te druk of hij heeft dat nummer niet meer. Dus geen internet, dus geen werk.
Ik ga wat liggen lezen en na een tijdje dan toch maar het verslag opgepakt. Ik ben nu weer bij de tijd (14:30) maar weet niet wanneer ik de update kan doen. Desnoods neem ik de laptop vanavond mee naar Messogios en komt de update vanuit het restaurant. Maar vanavond komt het live.
Morgen naar Kastoria, zondag naar Kalambaka. En dan woensdag naar Ano Pedina! Wordt vervolgd...
En dan hoor ik een auto de garage inkomen. Dat moet Stelios zijn. Ik vang hem op en hij vertelt dat hij wel mijn sms over het internet heeft ontvangen maar dat hij het zeer druk heeft gehad. Ik vertelt hem ook dat ik erbij had gezet "Als je tijd hebt..." en dat ik weet dat het geen hoge prioriteit heeft. Hij zal er nog even naar kijken en anders zijn neef bellen die het aangelegd heeft.
Niet veel later werkt internet weer! Hoe heeft hij dat geflikt, vraag ik hem als ik toch even aanklop (had hem nog rond horen lopen, anders had ik hem laten slapen). Hij heeft de adapter in een andere stekkerdoos gezet! Ik had hem er wel uitgehaald en omgedraaid, maar blijkbaar is er in de stekkerdoos iets niet goed (het is daar ook een warboel, maar dat is gebruikelijk bij velen van u en mij).
Ik kan dus vanuit huis de update doen en besluit dat het te laat is (17:00) om nog even te werken. Ik ga lopend naar Tarsanas en zit op een barkruk te genieten van een freddo van Svetty. Cafeïne, dat kan ik wel even gebruiken. En dus nog maar een freddo besteld. Strakke bak, maar je moet ze wel sneller drinken dan een frappee. Want het schuim keert niet terug als koffie en de ijsblokjes maken van de resterende koffie een ijsthee. Svetty zegt dat ze misschien vanavond nog bij Brazil aanschuift, maar zeker is dat niet. Anders tot volgend jaar.
Nadat ik teruggelopen ben neem ik eerst een plons in het zwembad, laat mij opdrogen en ga dan op bed muziek liggen luisteren. Stelios is al aan het werk, dus niemand thuis en ik kan de muziek even lekker wat harder zetten. Mooie klanken van Tangerine Dream die je zeker tot rust laten komen (ik heb hun hele discografie "gevonden").
Het eten bij Messogios is weer heerlijk en ik zit lekker grapjes te maken met de jongens. Ik heb Akis en Drago op facebook gevonden, misschien ontdek ik de andere ook nog wel. Aan het einde neem ik afscheid van ze, maar niet van Akis, want die gaat nog even mee naar Brazil voor een afzakkertje. Ik wil het ook niet te laat maken, verzeker ik hem.
Dus zitten we even later aan het bier terwijl de straten steeds leger worden. Hij praat wat over vrienden hier (afgelopen winter een verloren tijdens een auto-ongeval op het eiland) en over zijn tijd met Barbara. Dan neemt hij afscheid van mij en ik wens hem alle goeds en een geslaagde bruiloft (20 oktober). Svetty is niet gekomen en ik ga ook naar huis. Chrissiana (ook wel Braziliana genoemd) is de eigenaresse van deze bar en is geboren in Brazilië. Ze wenst mij een goede reis en sluit de bar. Wij waren de laatste gasten voor vandaag.
Om 02:15 sluit ik mijn luiken.
|
