|
08:00 Wakker (dit keer zonder slijptol maar met tsjilpende musjes) en even later meld ik mij op het terras waar Imke mij meteen mededeelt dat de kachel aan moet. Het is namelijk 21 graden. Maar de zon begint zijn dagelijkse werk en al snel gaat de temperatuur omhoog. De muis is er al met het skateboard vandoor, wat Imke natuurlijk meteen gelooft. Een klein kerkje op de volgende heuvelbult heeft vandaag naamdag en daar gaan Rita en Yiannis naartoe. De familie Vossen zit dan al in de auto en ik heb andere plannen. Ik wil namelijk boven het dorp rondlopen en foto's maken.
Maar ik zit nu nog even met een frappee op het terras, vandaar dat Rita vraagt om even een oogje in het zeil te houden en zij al naar het kerkje kunnen gaan. Dat doe ik maar hoef ik niet lang te doen want dan meldt Kimon zich al uit bed. Dus gaat mijn wandeling ook beginnen en merk ik dat het toch wel warm begint te worden als je zo naar boven zwoegt. Maar het uitzicht en de vele pittoreske huisjes en weggetjes vergoeden veel.
Ik ben net weer terug op de basis en zit uit te puffen met een kan koel water en nog een frappee als Rita en Yiannis terugkomen. Lena heb ik al twee dagen niet gezien en Rita vertelt dat ze bezigheden ergens anders had en dat ze wel even vrij kon gebruiken. De twee kamers kan Rita ook zelf doen en de jongens helpen ook een handje mee door te werken in de keuken en de vloer te schrobben.
Het wordt warmer en ik duik naar binnen. Ik moet de teamindeling voor het volleybal nog maken en dus ga ik de ledenlijst door. Ik wil hem uiteindelijk nog even voor de zekerheid checken met de nieuwste ledenlijst, dus stuur ik de penningmeester een mailtje. De rest moet dus even wachten en ik surf nog wat door de websites met tips over modelbanen.
En zo verstrijkt de middag waarbij ook een rustpauze op bed niet geschuwd wordt. Als ik mij weer van het bed verlost heb, merk ik dat Ine op de schommelbank ligt en Imke de muis zoekt met haar skateboard. Peter blijkt verderop in de tuin zijn rustmoment te zoeken. Met een frappee erbij zit ik nog even te lezen terwijl Imke maar bij moeders kruipt. Dan komt Peter in actie en duikt samen met Rita de keuken in om Rita de be- en verwerking van chocolade te laten zien. Echter in de keuken is het dusdanig warm en daar komt mijn ventilator in beeld.
Ik haal hem uit de auto en leg de werking uit. Daarna ga ik weer naar buiten en merk dat Imke zich verveelt (voor de rest heeft ze het prima naar haar zin). Ze heeft met haar moeder al Omnio gespeeld (bij mij heet dat Yahtzee) en dus roep ik haar voor een potje. Daar heeft ze wel oren naar en ze wil meteen voor zes rijtjes gaan. Uiteindelijk bereiken we een compromis voor 3 rijtjes. Ondanks mijn 3 Omnio's (yahtzee) terwijl zij er maar 1 haalt, wint ze toch de totaalstrijd. Ine is dara heel gelukkig mee en bedankt mij want nu is de rust bewaard gebleven. Ik mag die kleine guitige meid wel, die al twee jaar een vriendje heeft die uit Polen is gekomen (iedere avond wil ze via haar vaders telefoon even skypen met hem).
Voor het eten zitten we nog even een foto serie van Peter in Kameroen te bekijken. Hij heeft daar plantages van diverse chocoladeboeren bezocht. De boeren krijgen een eerlijke prijs voor hun chocolade mits ze wel aan bepaalde voorwaarden voldoen (een 4 stappenplan). Dat is voor de boeren een stok achter de deur om hun best te blijven doen en niet onder het afdakje liggend maar te hopen op goede bonen (die trouwens als ze uit de grote vrucht komen zo wit als sneeuw zijn).
Morgen vertrekken ze weer terug naar Lefkas, dan zal het stil worden. En dus gaan ze nu aan het laatste avondmaal beginnen. Er is ondertussen ook een Engels stel in het hotel gekomen, maar die blijven maar 1 nacht en gaan morgen via Albanië naar Engeland. Ze hebben een huis op de zuidkust van Kreta en dat geeft voldoende gespreksstof als de familie Vossen zich naar bed heeft begeven. Samen met Rita en Yiannis zitten we te praten over de crisis, de euro, de eurolanden, de politici, de banken, de Grieken en welke fouten er in al die jaren met de euro is gemaakt. En ook praten we over het originele Griekeland wat (helaas) aan het verdwijnen is. Zo is het alweer de volgende dag geworden en nadat het Engelse stel ook naar bed is help ik nog even met afruimen en ga dan ook richting bed. Het is 01:00 als ik mijn luiken sluit.
|
