|
08:15 Ben ik wakker. Het Engelse stel heeft het ontbijt al op en vertrekt snel daarna. Die hebben nog een fikse rit te gaan. De familie Vossen heeft veel minder haast en geniet nog lekker van het ontbijtje onder de druiven. Ik zal die druif van een Imke wel gaan missen. En volgens mij gaat zij mij ook missen, als ik de blikken die ze richting mij werpt goed interpreteer. Een laatste maal komt de muis met het skateboard langs en na een kop koffie is het ook voor hen inpakken en afscheid nemen. Ik wens ze nog een fijne vakantie en zij wensen mij niets minder. Nog een tik op het petje van de kleine (nee hoor, ze is nog eens 3 centimeter gegroeid tijdens de vakantie!) en vanuit de auto roept ze nog een paar keer "John Bol punt com".
Dan is het stil. Enkel Lena verstoord die wat bij binnenkomst maar dan gaat ze aan het werk en is het weer rust. Ik besluit om een stuk te gaan rijden en niet veel later stuur ik de auto de berg af. Ik heb een gebied tussen Konitsa en de Albanese grens op het oog. Ruige bergen met kleine dorpjes, rivieren (die helaas nu redelijk droog erbij liggen) en hete bronnen. Bij een van die bronnen ziet het er veelbelovend uit, dus parkeer ik daar mijn auto.
Meteen ruik ik het zwavel (rotte eieren) wat er opstijgt. Er is een openlucht zwembad waar wat oudere Grieken in drijven. En in een gebouw blijken diverse behandelbaden te zijn en een artsenpraktijk. Maar dan dringt er nog een andere lucht in mijn neus die ik niet thuis kan brengen maar mij duizelig maakt. En dus ontvlucht ik het gebied al snel weer en rijd verder de bergen in.
Het is al een eind in de middag als ik de bergen verlaat, in Konitsa bij een hotel een freddo drink en dan door rijd naar Ioannina. Daar parkeer ik de auto op een perkeerplaats onder een afdak. Kost je 4 euro maar hij staat wel in de schaduw. En langs het meer strijk ik neer voor een tweede freddo van die dag. Na nog wat rondgelopen te hebben vind ik het welletjes en ga ik weer op huis aan.
Om 17:45 ben ik thuis en strijk ik op het terras neer terwijl Yiannis erop uit trekt voor oregano. Ik ga nog even naar de kamer voor een douche en een horizontale rust sessie zonder echte slaap. Als ik daarvan weer terug kom en even zit te lezen komt Yiannis terug met een zak vol verse oregano. Wat ruikt dat lekker! De geoogste kruiden worden tot bosjes gebundeld en dan bij de boilers gehangen om te drogen.
Er is nu verder niemand in het hotel maar vanavond laat verwacht men nog een Nederlands stel. Op aandringen van Yiannis besluit ik niet zo laat te wachten en dus krijg ik eerst een spinazietaart en daarna lamsvlees uit de oven. Heerlijk! Ik heb het toetje net op als het stel aan komt rijden. Het zijn wandelaars die hier 14 dagen in de omgeving zullen gaan wandelen. Het is een vriendelijk stel maar de klik zal ik er niet snel mee krijgen. Ach, dat is mij ook best.
Ik zit ondertussen aan de tsipouro en die glijdt weer zo het keelgat in. Terwijl het stel richting kamer vertrekt, ontdekken wij een paar grote sprinkhanen en komt het gesprek op insecten, schorpioenen en andere natuur. Als ik om 0:30 naar bed ga, ontdek ik (is het toeval?) een kleine schorpioen tegen de muur. Ze zijn hier maar klein en zitten meestal tussen de stenen buiten en dus niet in de kamer. Helaas voor dit exemplaar maar ik maak een eind aan zijn (of haar) leven zodat ik een ongestoorde nacht zal hebben. Nog even controleer ik de kamer op de aanwezigheid van broertjes, zusjes of ouders maar vind geen niets. Om 01:00 sluit ik dan lekker mijn luiken.
|
