|
08:45 Wakker en geslapen als een baby. Het is zondag vandaag, de kerk tegenover heeft geen dienst, dus daarom is er ook niemand die om 8 uur de klok heeft staan luiden. Vandaag is het werken aan het verslag, maar eerst een Griekse koffie, dan ontbijt en dan een frappee.
Het andere stel meldt zich pas als ik naar binnen verhuis en ondertussen ook Lena binnen is gekomen. Ik werk aan het verslag en wordt later door Lena uitgenodigd om een koffie te komen drinken in de workshop. Want een hele dag achter "dat ding", dat is niet goed. Ik ben het wel met haar eens maar heb jullie, lieve kijkbuislezertjes, wel een belofte gedaan om jullie op de hoogte te houden. Hetgeen ik dan ook met liefde doe!
En dus zit ik het verslag bij te werken. Ondertussen heb ik ook een gesprek met Yiannis over het leven toen hij kind was. Dat kwam na aanleiding van het feit dat beide jongens pas om 13:00 uit hun bed komen. Maar die zijn dan ook naar een Panagiri (een dorpsfeest) geweest. Gisterenavond wilde Yiannis daar ook wel heen maar vanwege de late gasten en het verre rijden hebben Rita en Yiannis uiteindelijk het verstandige besluit gemaakt om niet te gaan. Volgende week is er een panagiri in Monodendri en daar zullen we waarschijnlijk wel heen gaan. Maar in Yiannis kindertijd was er wel het boerenbedrijf en de twee koeien moesten in de ochtend wel gemolken worden. Dus is het wel voorgekomen dat Yiannis uit een feest bij de stallen ging slapen zodat hij meteen aan het werk kon.
Daarna tik ik verder aan het verslag, ook als de familie hun middagmaal nuttigen. Het is nu 15:15, ik ben helemaal bij de tijd (althans met het verslag) en zal het zo live zetten. Daarna naar Kalpaki om mijn prepaid tegoed op te waarderen (staat op 0, kan geen sms meer sturen) en dan naar Elati. Vanavond spelen de jongens een voetbalwedstrijd, dus misschien ga ik die ook wel bekijken. En de komende dagen? Ik heb geen idee, ik kijk wel hoe het loopt. Geen plannen, enkel ontspanning en rust.
Wordt vervolgd...
Ik ruim het kantoor op en stap daarna in de auto. Via de ene kant daal ik af naar Kalpaki waar ik bij de kiosk mijn beltegoed kan opwaarderen. Daarna rijd ik via de andere kant weer de bergen in en stuur richting Elati. Net voordat ik Elati in rijd, belt Elsbeth. Ze had mijn sms-jes van de afgelopen week wel gekregen maar vindt terugbellen veel gemakkelijker. Ze is weer terug op Thassos, ligt nu aan het strand - ik hoor de golven klotsen wat mij een beetje jaloers maakt - en heeft een goede tijd in Frankrijk en Italië gehad. De jeugdherinneringen van Italië zijn overeind gebleven, er was niet veel veranderd.
Na het leuke gesprek rijd ik verder - ik had de auto even aan de kant gezet - en zet hem in Elati aan de kant van de weg. De werkplaats heet Ano Kato en sinds vorig jaar weet ik het te vinden. Lena zit achter een weefgetouw en merkt niet dat ik in de deuropening sta te kijken. De hond (later blijkt ze Luna te heten) tilt even haar kop op en gaat weer verder met slapen. Pas wat later merkt Lena mij op en slaakt een gilletje.
Ik zit een tijd met haar te praten. Ze komt van Panteleimona, bij de berg Olympos, waar ik ook vaak geweest ben. Ook komt een seminar ter sprake waar ze samen met anderen een buitenkeuken (inclusief oven) van enkel klei en hout heeft gemaakt. Daar ben ik ook wel benieuwd naar! En ook de winter, haar leven en de beren in de buurt (waardoor de honden iedere nacht blaffen) komen ter sprake.
Ook krijg ik van haar een lesje vilten. Een simpel snoer wat ik maak van vilt, maar ze zegt dat ik er gevoel voor heb. Daarna zitten we met een ouzo op het balkon nog wat te praten en te genieten van het uitzicht. Allemachtig wat een uitzicht! En de tijd verstrijkt ongemerkt snel, want het is echt een heel leuk en open mens. Ze is heeft een vrij en open geest en ze kan zo lollig uit de hoek komen. Dan geniet ze echt van het leven.
Het is 20:00 als ik Lena verlaat en weer richting Ano Pedina ga. Even omkleden en dan op het terras wachten op een heerlijk maal. Dat lukt hier iedere avond. Het andere stel wat er nu verblijft, zijn echte wandelaars. Iedere dag lopen ze flinke stukken door de bergen en ze gaan eind volgende week met een gids mee en verblijven twee nachten in berghutten. Maar ze gaan daardoor ook bijtijds slapen. Ik kruip met een leesboek en een flesje tsipouro op de bank en zit nog een tijd te lezen. Maar dan vind ik het ook genoeg en wens Rita en Yiannis een goede nacht en ga naar de kamer. Om 0:30 sluit ik mijn luiken.
|
