|
08:00 Wakker. Een wat onrustige nacht want als ik mij omdraaide en de schaafplek tegen het laken kwam dan werd ik daar wel even wakker van. Ik heb wel pleisters in de auto maar dat zijn grote jongens. Rita heeft mooie kleine pleisters en even later zit er een pleistert om mijn teen. Er zijn hier niet heel veel muggen maar wel veel vliegen en die hebben altijd de neiging in dat soort wondjes te gaan wroeten. Dus dat is nu ook voorkomen en hoef ik niet continue mijn voeten te bewegen.
Na het ontbijt en de koffiepauze ga ik in mijn kantoortje zitten. Ik controleer de systemen en de mail maar er is geen paniek. En dus heb ik tijd om wat vragen van Rita te beantwoorden over de pc en de software. Vooral bij Outlook heeft ze nogal wat vragen en ondanks de Griekse versie probeer ik zoveel mogelijk haar vragen te beantwoorden. Maar toch krijg ik het op een moment heel warm als het erop lijkt dat ik toch iets gedaan heb waardoor veel mails zijn verdwenen. Maar gelukkig blijkt dat even later niet zo te zijn.
Dan wordt er getoeterd en is Yiannis terug van boodschappen doen. Staas is gisteren vertrokken met vrienden en kampeert nu bij de berg Olympos. Kimon is met Lena mee dus ik help mee de boodschappen uit te laden. Vele plastic zakken later is alles binnen in de keuken en merkt Rita op dat ze de risotto rijst mist. En die heeft ze wel in de auto zien staan, uitstekend uit een plastic zak. Ik heb enkel afgesloten (dichtgeknoopte) zakken in mijn handen gehad, dus ik dan het niet bevestigen. Overal wordt door Yiannis en Rita gezocht, maar nergens in de keuken wordt het pak rijst gevonden. Zou iemand het gejat hebben uit de openstaande auto terwijl wij een lading naar binnen brachten?
Ik heb niemand in de buurt van de auto gezien. Enkel kijkt er een oude Griekse vrouw - compleet in stemmig zwart met bijbehorende zwarte zonnebril - ons vanaf de plataan aan. Van Rita begrijp ik dat haar schoonfamilie wel als kleptomaan bekend staan maar zij niet. Toch loop ik een rondje om te kijken of ik ergens de rijst zie terwijl ook de auto nog eens doorzocht wordt.
Verward zitten we binnen nog even alles door te lopen en Rita begint aan zichzelf te twijfelen. Heeft ze het pak rijst wel gezien? Het staat op de bon en net als Yiannis de supermarkt wil bellen valt de elektriciteit uit. En hier betekent dat ook dat je niet kan bellen. De mobiel werkt nog wel maar Yiannis krijgt geen gehoor. Het gaat niet om de 3 euro die het pak rijst heeft gekost maar iedereen snapt niet waar het gebleven is.
Dan schiet mij een idee in. Ik vraag aan Rita of het kookeiland in de keuken op poten staat. Zij begrijpt mij verkeerd en staat even later gebukt onder de voorraadkast te kijken (heb er maar geen foto van gemaakt). Ik kruip op mijn knieën in de keuken en kom triomfantelijk overeind, ik heb de rijst gevonden! Een high-five met twee handen is de dank van Rita want die is opgelucht dat ze niet voor gek versleten hoeft te worden. Lachend leggen we het even later uit als Lena en Kimon terugkomen. Je beleeft hier toch zoveel in Ano Pedina.
De elektriciteit is een half uur weggeweest maar zet mij nog wel even aan het denken. Ik had mijn vader beloofd om van die noodlampen te kopen maar heb die niet gevonden in Naoussa. Nu denk ik er weer aan en besluit dus even later naar Ioannina te gaan. Daar is een Praktiker (grote bouwmarkt) en dat is altijd leuk om door te wandelen. Ze hebben daar wel de lampen maar de goedkoopste kost daar net geen 20 euro. Dus rijd ik even later door naar de Jumbo maar ga eerst even pinnen bij de Ikea omdat ik toch wat geld bij de Praktiker uitgegeven heb aan wat andere zaken. Bij de Jumbo kosten de lampen maar 8 euro en ik bel Rita op want Yiannis had aangegeven er ook wel wat voor het hotel te kunnen gebruiken. Ze willen er twee en ik koop voor Pa ook nog een lamp (en een reserve, voor de prijs hoef je het niet te laten).
Terug op de thuisbasis is de (mid)dag ook alweer voorbij en gaan we richting avondeten. Er staat nog geen risotto op het menu maar dat gaat nog vast op een dag komen. Net na het toetje, ik zit al binnen, komt de rest ook naar binnen met de mededeling dat het regent. Lang duurt dat niet maar toch gaat niemand meer naar buiten. Alle gasten, op mij na, vertrekken weer vroeg naar bed. Ik ga niet heel lang door, ik gun het Rita en Yiannis wel dat ze bijtijds kunnen gaan slapen, maar ik vind 22:30 toch echt te vroeg. En dus geniet ik nog even van mijn karafje tsipouro terwijl ik met Yiannis tv zit te kijken. Maar om 23:30 wens ik ze goede nacht en ga op bed nog even liggen lezen. 0:45 sluit ik mijn luiken.
|
