|
07:40 Ik ben al wakker voordat de wekker gaat. Vandaag massage en voor de rest een heerlijke luierdag. Yiannis is ook al weer van de partij, de panagiri was niet echt een succes. Dus hij was bijtijds weer thuis en komt mij nu een Griekse koffie brengen en daarna een ontbijt. Rita staat in de keuken pannenkoeken te bakken die ik ook bij het ontbijt krijg.
Om 09:10 rijd ik richting Ioannina. Ik hoef niet in het centrum te zijn maar kan de rondweg nemen tot aan het universitair ziekenhuis. Daar tegenover is een boekhandel - gespecialiseerd in boeken over geneeskunde - en daar zit Nina op mij te wachten. Ze is 32 jaar oud en straalt rust en timide uit. Ik volg haar naar een kamer boven de boekhandel waar ze massages, reiki en andere ontspanningstechnieken geeft.
Ik ga liggen op de massagetafel en geef mij over aan haar handen. En ik merk snel dat haar handen prima weten hoe er gemasseerd moet worden. Een heerlijke ontspanningsmassage is het gevolg. Als ze aan het eind vraagt naar mijn reactie kan ik enkel de volgende volzin produceren: "Wow!". Ja, ik heb een hele grote woordenschat. Als ik maandag naar Parga vertrek kom ik hier weer langs. En dus probeer ik voor maandag een afspraak te maken wat ook nog lukt. Joepie!
De glimlach en het ontspannen gevoel wijken de hele terugweg niet van mijn gezicht en zo kom ik ook Porfyron binnen. Rita zit met de 4 dames (de herderin met haar dochters) en Lena onder de bomen. Er ligt een kaart open en Rita probeert de dames behulpzaam te zijn in het plannen van uitstapjes. Omdat de herderin een schapenvel heeft meegenomen voor Lena mogen ze een dag haar auto lenen. Lena heeft ook haar laptop meegenomen want ze heeft foto's ontvangen van een seminar in bouwen met leem. Die foto's staan in archief bestanden en ze weet niet hoe ze die moet behandelen.
Al snel zitten we de foto's te bekijken want ik weet wel hoe je ze kan openen. Ze hebben in het bos een complete buitenkeuken gemaakt met enkel aarde, klei, leem, wat stenen en hout. De keuken heeft zelfs een complete houtoven. Dat zou ik wel in mijn achtertuin willen hebben. Lena bedankt mij maar ik wil niets van die dank weten.
De middag wordt zoals voorgenomen in complete rusr doorgebracht. Lezen, muziek luisteren en een slaapje. Als ik mij weer van het bed heb kunnen losweken zie ik dat er donkere wolken in de omgeving hangen. Even voor de rest van de dagen (om de tekst wat kort te houden): als ik spreek over het 4-tal dan doel ik op Peer, Marie, René en Monica. Als ik spreek over de 4 dames dan heb ik het over de herderin met haar dochters.
Het 4-tal is vandaag naar de waterval geweest. René vertelt trots dat ze het sneller hebben gelopen dan dat ik dat gedaan heb. Ik neem mijn petje voor ze af maar weet dat ze meer wandelen dan dat ik doe. De 4 dames zijn nu al gesplitst. De jongste is - met bijbehorende bokkenpruik - achtergebleven terwijl de rest naar Monodendri aan het wandelen is. Dan hoop ik dat ze het droog houden want het ziet er erg dreigend uit. En even later begint het dan te spetteren en ook wat te donderen. Geen goed idee in de bergen om dan te lopen. Maar de dames zijn net op tijd binnen en dan begint het toch even dusdanig te regenen dat het goed afkoelt (het was vandaag wat drukkend warm) en de tafels en stoelen goed nat worden.
Toch eten we buiten want even later is het weer wat opgeklaard en ziet het er niet naar uit dat we nog meer regen gaan krijgen. Daar vergist Yiannis zich toch in maar we kunnen het meeste buiten eten. Maar het toetje moeten we - in het warme - binnen nuttigen. Het regent nu echt even goed door. Yiannis en Rita zijn er blij mee, dit is de eerste regen sinds eind mei! In Nederland is het juist omgekeerd geweest in deze periode.
Het 4-tal zit te kaarten en de 4 dames doen aan woordstapel. Yiannis en Kimon zitten tv te kijken en Rita achter haar pc. Ik zit met een leesboek en een karafje tsipouro en vermaak mij hiermee prima. Ben nog steeds lekker rozig van de massage. Iedereen gaat bijtijds slapen, ook de dochters van de herderin en dat had ik niet verwacht. Dus zitten enkel Yiannis en ik naar de opening van de olympische spelen in Londen te kijken. Moet iedere keer meer kosten. Maar het was nou niet zo boeiend dat ik mijn ogen kon openhouden. Ook Yiannis vindt het meer een muziekshow. Ik wens hem een goedenacht en sluit om 0:30 mijn luiken.
|
