|
08:00 Ik word wakker van de kerkklokken. Om de twee weken wordt in de kerk tegenover het hotel een kerkdienst gehouden. Op de andere zondag is de pappas in Kato Pedina te vinden. Aangezien je in en uit de kerk mag lopen tijdens de dienst, besluit ik er straks ook even heen te gaan. Maar eerst een ontbijtje. Peer en Marie zijn al in de kerk geweest en komen met een zalige glimlach op hun lippen terug. Yiannis gaat straks nog even naar de kerk, maar op de eerste plaats komen de gasten.
Het is 09:20 als ik naar de kerk loop. Even een paar munten in de gleuf en een paar kaarsjes opgestoken. Monica en René komen even later ook nog binnen. Die verdwijnen al snel naar het balkon (ik wist niet dat die er was) en je hebt inderdaad een mooi overzicht vanaf boven. We zien dan ook de 4 dames binnenkomen.
Alle gasten hebben dus de dienst bijgewoond en daarna kan de zondag beginnen. Het begint drukkend warm te worden. De 4 dames gaan met de auto van Lena naar de waterval. Ik ga nog even aan het werk maar ik kom er niet achter waarom die server gisteren ineens aan het staken was gegaan. Het 4-tal zit buiten onder de parasol maar komen ook naar binnen omdat het te warm wordt. Yiannis hangt op de bank en zijn ogen vallen regelmatig dicht.
Het is 14:15 als het sein gegeven wordt waar ik al op heb gewacht: paidakia tijd! Het hotel wordt afgesloten, ik stap bij Yiannis, Rita en Kimon in de auto en het 4-tal zit al in hun eigen auto. De rit gaat in een stevig tempo de berg af richting Kalpaki. Vorig jaar heb ik daar ook met Rita en Yiannis zitten eten. Onder grote bomen is dat enigszins uit te houden. Na de voorgerechten komt dan de paidakia op tafel en bijna gaan mijn vingers er weer aan, zo lekker is dat.
Op de weg naar beneden hebben we een aantal flyers uitgedeeld, want vanavond is er live muziek in Porfyron. Vandaar dat we bij terugkomst in het hotel allemaal nog even de oogjes gaan sluiten. Na dit noodzakelijke en ook wel prettige slaapje ga ik mijn kantoor opruimen. Dat ga ik nu toch niet meer gebruiken. Het wandelende stel komt met hun gids even later binnen. Die hebben in de afgelopen drie dagen meer dan 25 uur gelopen om een bergtop te bedwingen. En de Smolikas hebben ze inderdaad bedwongen. Respect voor ze. Dat ik ook iedere avond de Smolikas bedwing (zo heet mijn kamer), doet daar niets aan af.
Even zijn we bang dat we de 4 dames moeten redden maar die komen toch nog op tijd binnen. Maar vanwege de hitte hebben ze het wel zwaar gehad. En dan is het tijd voor mijn laatste avondmaal in Ano Pedina. Gezien het eten van vanmiddag heb ik niet veel trek maar toch smaakt het weer uitstekend.
De muziekanten zijn ondertussen ook binnengekomen. Een andere Yiannis bespeelt de klarinet. Het is die Yiannis die Herman de Blijker heeft geholpen met het vangen van een vis (ja hoor, die ze uit de visvijver hadden gehaald). Samen met nog een klarinet speler, een accordeonist en een slagwerk speler (soort bongo) is het een mooi zigeunerbandje.
De tsipouro vloeit al snel goed en voordat ik er goed erg in heb heeft Yiannis mij al te pakken om te dansen. Ik had nog zo gezegd dat ik zou toekijken maar daar neemt hij natuurlijk geen genoegen mee. Hij zegt dat het een simpele dans is en doet de stapjes voor. Maar iedereen sluit zich erbij aan en dus voer ik een hele rij dansende mensen aan. Zelfs het wandelende stel doet mee. Na nog een paar dansen vind ik het voldoende en ga foto's maken.
De vriendengroep van Kimon is er ook en doordat ik een paar biertjes erheen breng heb ik al meteen vele vrienden. Ook die jongens laten zien hoe er op Griekse wijze gedanst wordt. Nog meer Grieken komen uit het dorp naar dit dansfeest. En dan laten vier kleine meisjes (zeker niet ouder dan 8 jaar) zien dat ze de danspasjes ook goed beheersen. Hele af en toe zorgt een aanzet van moeder of vader dat ze het weer weten. En Rita danst gewoon mee, die geniet ook met volle teugen.
De tsipouro blijft vloeien en zorgt voor lachwekende taferelen die ik niet allemaal ga beschrijven. Laat ik het erop houden dat het een vrolijk geheel is, zonder enige wanklank. Ook de dochters van de herderin doen mee met de dansen. Enkel de herderin zelf blijft zitten met een boek en een strak gezicht. En die wilde nog wel Griekenland leren kennen. Enfin, iedereen moet maar doen waar hij of zij zin in heeft. Zelfs Marie houdt het tot ongeveer 01:30 vol. Maar dan zoekt ze wel haar bedje op.
Langzamerhand verdwijnen er steeds meer gasten naar hun bed. En ik eindig met de vriendengroep van Kimon binnen in de bar. De muziekanten zijn om 02:30 uitgespeeld. Volgens mij hebben ze voldoende geld opgehaald om tevreden te mogen zijn. Ze halen bij de bar nog een drankje en vertrekken dan. Dat doen ook de vrienden van Kimon en buiten zijn de laatste Griekse gasten ook vertrokken. Rita ligt al op bed en Yiannis volgt al snel. Zodoende blijven enkel Kimon, Sira (de jongste van de 4 dames) en ik over. Maar ik vind het om 03:30 welletjes en sluit niet lang daarna mijn luiken.
|
