|
08:30 Wakker. Zoals gisteren vermeld ontdek ik nu de sms van Tolis. Na mijn eigen ontbijtje komt hij eraan en vraagt wat er aan de hand was. Hij had al zoiets vermoed en had daarom niet gebeld. Kalo pedi, goeie jongen. Nu heb ik een goede nachtrust gehad en vandaag zal een relaxdag worden. Gene computer gaat aan vandaag. Ik heb wel echter weer een verhuizing en dankzij een nieuw aangekomen familie met twee Albanese en luidruchtig kwetterende vrouwen, komt de planning weer anders te liggen. Ik hoef niet meer naar de eerste verdieping maar kan op de begane grond blijven, in de kamer van de Noorse moeder met dochter die naar boven verhuizen. Deze kamer, nummer 51 heeft twee eenpersoonsbedden, dus ik hoef niet meer te verhuizen als er nog een familie aan gaat komen. Ik zal echter mijn brede bed wel gaan missen.
Na de verhuizing heb ik net nog even tijd voor een douche alvorens ik om 13:00 op de massagetafel beland. Het is een goed gegeven massage, soms even stevig en daarna weer ontspannend. Het zijn 90 minuten totale ontspanning maar ze zijn - zoals altijd - weer veel te snel voorbij. Met een ontspannen blik kom ik terug bij Tolis en die heeft meteen door dat hij mij verder mijn gang moet laten gaan.
Ik beland op bed, de airco zachtjes aan en lig lekker naar muziek te luisteren en daarna wat te lezen. Het is mij afgeraden om te lang in de zon te verblijven vandaag. De huid is vanwege de olie te gevoelig. Dus geen strand maar wel even een duik in het zwembad. Dan een rustige overgang naar de avond en ik ga wel bij Sakis eten. Tolis, Tammara, Vicky en ik gaan vanavond naar een bouzoukia, maar hij zal mij pas om 0:30 op komen halen. Tijd genoeg voor een lekkere maaltijd.
Daarna ga ik weer terug naar mijn appartement en lig op bed te lezen totdat Tolis belt. Hij haalt mij op met de Mercedes en we rijden eerst naar zijn huis. Trots laat hij het zien en ook de kinderkamer. Een leuk kinderbedje wat kan schommelen staat al op de kleine te wachten. Die kleine is vandaag echter weer zo druk geweest dat Tammara doodop is. Zij gaat dus niet mee. Dus vertrekken Tolis, Vicky en ik om 01:00 naar Morfi, een dorpje wat we bereiken na 20 minuten rijden.
Een bouzoukia is een apart soort concert waarbij je een tafel kan reserveren. Het is niet goedkoop. Een tafel (en dus entree) kost je per persoon 20 euro maar dat heb je er wel frisdrank en wat hapjes bij. Wil je drank met alcohol dan kost je dat al snel 20 euro per glas of 100 euro per fles. Maar uit die fles haal je meer drankjes. Ze hebben geen metaxa, dus besluiten we voor een fles Gin te gaan. Ik dacht dat het crisis was maar het is vol met mensen. Ik schat zo tussen de 1000 en 2000 man, later zou blijken dat er meer dan 2500 mensen waren. Ik begrijp van Tolis dat het hier in de buurt niet zo vaak voorkomt, een bouzoukia met een bekende zanger. En dus hebben de mensen het geld er voor over.
We zitten wat aan de zijkant want er is iets misgegaan met de tafel indeling. Een andere groep, ook met de naam Mitsos maar geen familie, heeft eigenlijk onze tafel te pakken. Maar we zitten nu op een verhoging en daardoor is het podium wel goed te zien. De ster van de avond, Nikos Kourkoulis, is nog niet aan het optreden. Wel merken we dat het geluid slecht is. De speakers staan enkel naar voren gericht en hoewel het een openluchtconcert is, is het terrein wel met muren omringd. Dat zorgt voor echo's zodat de zang aan de zijkant slecht te verstaan is. Voor mij geen probleem maar Tolis en Vicky vinden dat wat minder geslaagd.
Dan roept Tolis ineens verbaasd dat er een sigaret in zijn drankje zit. Eerst denken we dat iemand een sigaret heeft weggeschoten welke in zijn glas is gekomen, maar nader onderzoek leert dat mijn glas vol zit met as resten en dat beide afkomstig zijn uit het emmertje met ijs. Dat heeft iemand voor ons als asbak gebruikt. De jonge bediening heeft dat niet opgemerkt, het emmertje weer met ijs gevuld en bij ons op tafel gezet. We hebben beide gelukkig slechts een klein slokje genomen voordat Tolis het ontdekte. De manager wordt erbij gehaald en we krijgen excuus, nieuw ijs en schone glazen. Ik had het er niet bij gelaten en een deel van het geld terug gevraagd, maar Tolis is nu niet zo scherp en laat het erbij zitten. Mijn Grieks is te summier om er bovenop te springen, anders had ik dat wel gedaan.
Het is 03:45 als de eerste set van Nikos gespeeld is en de (schaars geklede) zangeressen van het voorprogramma weer even op het podium mogen staan zingen. Voor Tolis is het genoeg geweest en hij wil naar huis. Dat was een kort bezoekje voor dat geld. Ik heb eerder een bouzoukia op Kreta mogen meemaken (met Andonis Remos) en toen werd het alweer licht toen ze de zaal verlieten. Maar goed, hij moet er morgen weer bijtijds uit, dus ik geef hem geen ongelijk, En gezien het optreden - wat mij weinig kon boeien - vind ik het ook prima dat we vertrekken. En dus word ik keurig thuis afgezet en sluit ik om 04:30 mijn luiken.
|
